Blair Collection > Cuairtear nan gleann âo Mhâairt 1840 [-March 1843]

60 An Da Shlighe. [May,
achadh gu da dliorus, 's gu'n robli iad arm an ioma-choiulialrle co'n
t-aoii de iia dorsan sin air an racliadli iad a stigh. Sheas mi.
Dh'amhairc mise rnar a linn each air na dursan sin, agus air gach
sliglie 'bha'n taobh a stigh do na dorsan.
Biia ni6ran slnaigli a' galdiail a stigh air a' cheud <lorus air an
d anihairc mi ; 's cha b'ioiigaiitach learn e. Bha e gu fial, farsuing,
fojigaike; agus bha'n t-sligiie, an deigh dol troimh, anabarrach
boidiieach, taitneacli, agus sunndach ri amharc oirre. Blia sraidean
gaineamliaiche eadar bruaclian aillidh, lun do na blaithean bu
cliubhraidh, air an robh iadsan a fliuair a stigh a' coiseachd ; agus
slighean eile do'n fhoid bu ghuirme a's b'uaine snuadli, eadar
craobhan nan geugan farsuing, air an robh gach eun bu bhinne
gulh 'san ealtainn a' seiiin le ceileir aoibhneacii. Bha aiteachan-
suidhe an sud 's an so fo sgaiie nan craobh, far am faodadh luchd-
iineachd an sgios a chuir dhiiibh. Bha nieas, do reir coslais, buidhe
abaich air gach craoibh a's preas ; agus chluinnte torman borbhan*
acii nan allt, as am faodadh gach fear-tnruis chioidhte ul agus iotadh
a chasgadh. Dh'ainhairc na h-uile aon air tiis ro chridheil shunnd-
ach, mar bha iad a' gabhail a stigh air an dorus f hosgailte so. Bha
iir a s mnaithean a' seinn oranan 'sa dannsadh, agus blia clann
bheag a' trusadh bhlaithean ur. Bha eoin aillidh, le itean airgiod
agus suilean oir, air an ais agus air an aghart. Bha na craobhau
uile fo bhlath — am fade bu taitneiche mach air oiteig chiuin na
gaoitlie — dranndan a's cronan sunndach an t-seillein ruaidh air ais
's air aghart o bhlath gu blath. Bha 'ghrian a' boillsgeadh gu
glormhor, agus ol)air na cruitheachd gu loir Ian solais. Cha'n
iongantach learn idir (arsa mise) gu'm bheil co liutha h-aon a' gabh-
ail sios air an t-slighe fharsuing thaitneich so.
Blieachdaich mi'n sin air an dorus eile. Bha esan co aimhleathan
'sa bha am fear eile air an robh mi labhairt farsuing. Bha e do
reir coslais co cumhang aimhleathan, 's gur gann a b'urraiiiii do
neach air bith dol troimh ; agus mar so fhuaras e le moran.
Chunnaic mi iomad aon a ghabh a suas gu dan d'a ionnsnidh, agus
a thoisich air a chuir rompa agus dol troimh, gu'n do shrachd e an
aodach, gun do reub e iad fern, agus nacli b'urrainn iad na bh'aca
r'a giulan a tlioirt troimh, 's mar so gu'n d'f hairslich orra faotuinn a
stigh. Chunnaic mi air uairibh mathair, 'sa leanabh aice air a
guailibh, 's cha b'urrainn d'i dol tioimh 'n dorus leis an leanabh so;
agus air uairibh chunnaic mi athair, agus greim co daingean aige
air a mhac, 's nach b'urrainn a h-aon seacli aon diubh dol a stigh.
Ac\\ 'se 'n ni is mo a chuir do dh'iongantas orm, a dh'aindeoin air co
aimhleathan chundiang 'sa bha e, gu'n robh na h-uile aon comasach.
air dol troimh a rinn spairn laidir le'n uile dichioll agus neart.
Bha moran do dhaoine tomadach leathan a f huair a stigh, am feadh
'sa bha iomad siocbair caul beag air a chumail a mach. Air uair-
ibh, ndiolhuich mi mathair deunach air dealachadh r'a leanabh,
seach i fein a bhi air a cumail a mach ; agus cha luaithe 'dh'fhas i
toileach air so 'dheanandi, na bha'n dorus farsuing ni's leuir dhoibh.
le cheile, agus thuair iad lu cheile u stigh. Ann an aun fhucal^