Skip to main content

‹‹‹ prev (488)

(490) next ›››

(489)
1841.] A' Chrilh-ThalmJiuinn. 183
ann am fucall De. Bha Aleppo 'na bliaile-mor co aillidli eireach-
dail 's a blia aim an rioghachdan na h-aird-an-ear gii loir. B'e
aobbar-uaill nan Turcach e, agus aobbar-ioghnaidU gacli fear-tur-
uis tha 'toirt duiun cunntais mu na luchairtean, na sruidean agus
no liosan ciatach airson an robh e co ainnieil.
B'e iMr Parker, Sasunnach measail a chuireadli le Breatunn
mar Theachdaire riogbail do A\i-Aleppo, a sgriobh an cuiuitas a
leanas air a' chrith-tlialmhuinn a tliacliair san aite sin anns a'
bhiiadhna 1822. Chaidh e a luidhe air mullach am tighe (a tha
's na duthchannan sin combnard) fo sheorsa do sgail anns an
robh fionnarachd o'n teas anabharrach leis an robh an duthaicli
san am sin air a losgadh. Cha robh e ach uine bheag 'na luidhe
'nuair a mhotliuidh e an tigh air chrith, agus an leaba anns an
robh e air a h-udal air a h-ais 's air a h-aghart, mar gum biodh i
crochte ri craoibh ann an latlia gaothar. Leth-uair an deigh a'
cheud tulgaidh a dh' fiiairich e, chual' e tighean agus ballachan a
tuiteam air gach laimh, le fuaim agus bruansgail eagalach — Cha
chual 'e riamli fuaim tairneanaich a b' uamhasaiche na stairirich
eagalach nan tighean mar bha iad a' tuiteam air muiu a cheile air
gach laimh dha ; leum e 'mach a 'leabaidh 'na leine mar a bha e ;
ghrad fheuch e an t-sraid a ruigheachd. Bha na ballachan air
gach taobh dhe a' tuiteam. — Cha robh do reir coltais dol as — bha
bas agus sgrios air gach laimh, agus dh' fheuch e a bhi striocta —
thiomain e 'anam thairis do Dhia. ach air an am cheudua chuir e
roimhe gach oidlieiip a bha 'na chomas a dheanamh chum e fein a
theasraigiun. Fhuair e 'mach, agus gun f hios aige gu ro-mhatli
ciamar. — Bha 'n oidhche anabharracb dorcha agus bha do smuid,
stur, agus luaithre m'a thimchioll, 's gun robh e air a dhalladh,
agus 'an cunnart a bhi air a thacadh. Chaidh e air aghart, acli
anns a' bhuaireas agus an aimhreit, thuit e sios ann an cuirt dhomh-
ain dhorcha, car-air-char, agus dh' fhairich e gu 'n robh e am
measg chorpaibh marbha, a bha air am milleadh 's air am pron-
nadh leis na tighean a bha 'tuiteam. — Streip e suas as an aite eag-
alach so, agus mar dhuiiie as a bheachd, air bhreitheas le uamlias,
dii' fheuch e geata a' bhaile-mhoir a ruigheachd. — Mar bha e 'siub-
lial troimh na sraidean chunnaic e na seallaidhnean a b' oillteala—
moran do thigliean air tuiteam, a' leigeil ris iirlair agus sailthean
a bha f hathast 'nan seasamh ; agus orra so bha r' am faicinn moran
dhaoine agus mhnathan agus leanaban ruiste, a' deanamh greim-
bais air a cheile agus air gach ni a thigeadh san rathad, a' glaod-
haich 's a' sgreadail, le bas-bhualadh oillteil, agus duil aca ris a'
bhas gach mionaid. Cha robh ceum a ghluais e nach do shaltair
e aircorp marbh, no air daoine truagh a bha air an leoiiadii 's air
am bruthadh san doigh 'bu chianala — cuid 'nan sineadh fo clila-
chan agus leacan, a' glaodhaich air son cuideachaidh nach robh e
comasach a thoirt doibh.
Thachair so, mar gum b' ann, ann am prioba na sul. Tamull
beag roimhe so bha luchd-aiteachaidh a' bhaile-mhoir so ann an

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence