Skip to main content

‹‹‹ prev (289)

(291) next ›››

(290)
260 Ma' a Chairt-IuiL [Feb.^
ach gu oiiKlli suas gu Dla, ar n-arcl-niliaitli, agus ciioch dheiieannacli
uile : agus a dh'ionnsuidh a' cliuspair ghlormhoir so tlia uile dheach-
dadli an Spioraid a' treoracliadli, agus uile tlieagasg agus sheaimoii-
achadh an fliocail.
Cia cianail truag!) soilliacli air druim a' chuain mlioirgun cliairt-iuiF
air bord ! agus cha hu ]ui,dia trnaigli as cuunait an t-saoghail a dhcas-
bhuidh air foillseacliadli air toil De, as eugmhais nach flieud sinn
cala na gloire fliaotainn a macli. Ciod, uime sin, meud truaigh,
nan cinneachail)h sin tlm fuidli dliuibhrean dorcliafiais! agus an-ioc.hd-
mhorachd na dream sin nach leig Icis an t-sluai;h bhoclid aineolach
sealltuinn ris an Leabhar Naonih sin auns a' blieil briathra na beatha
mairionnaich I
Ach. mo thruaighe ! ged tha' chairt-iuil co feumail ann an dol air
astar cuain a dh'ionnsuidh dhuthchannan cein, cia iomadh aoitheach
tlia dol a dliith le anradli a's onf hadh, no dol am mearachd an cimntas
mara, agus a' deanamli long-bhriseadh air creagaii I Eadhon, n)ar sin
tha tachairt san t-saoghal chriosdail, ged tlia cairt-iuil neamhaidh act
cia liugha tha deanamh long-bhriseadh do dlieagh choguis, a' dol am
mugha le stoirmean buairidh, re oidliche dliorch an t'seacharain, agus le
bhi cur suas mearachd an aghaidh na firinn, tha bualadh air creagan
neo-ghluasadach, agus tha mar so caillte gu brath.
Cha 'n eil a' chairt-iuil idir co feumail do'n mharaiche, 's a tha na
sgriobtuirean do'n Chriosduidh tha triall ciium cala na gloire, trid
a' bheil mearachdan air an toirt gu soilleireaciid, cunnartan air an
leigeadh ris, teagamhan air an cur a tliaohh, dorchadus air fhugradh
agus cuisean siorruidh ar n'anamaibh air am fosgiadh suas. S'iad so
an neul tha 'gar comhdachadh san fhasach, solus do ar ceumannan, ar
companach san t-slighe, ar comhairlichean, agus ar n-6rain an tighe
ar cuairt,
Cha 'n eil a' chairt-iuil ach airson ro bheag do d'fheum aig a' bhaile,
'nuair tha sinn a' tuineachadh aig ar n'aite comhnuidh, agus nach 'eii
sinn ni's mo gu dol o chladach gu cladacli : A liuil sin nuair a tha
na naoimh a' ruiglieachd ilaithcanas, agus a' ~:nv suas an ionad comh-
nuidh siorruidh ann an lathair an Ti tha 'na shuidhe air an Iligh-
chaithir, cha hhi feum ni's mo air orduighean an t-soisgeil no air na
sgriobtuirean naomh a chionn's gu bheil iad gu bialh an taobh thall do
gach cunnart do'n rol)h iad aon uair fosgailte.
Ach a ris cia freagarach am beachd a tha chairt-iuil a' toirt duinn
air an aiiam sin a tha cheaiia air aonadh ri Criosd I Tha i ghnalh ag
jarruidh chum dearbh chridhe an airde-lualh, agus 'se caijmt nan
naomh ri 'n amam " Pill gu do shuaimhneas, () ru'anam !" Giuhiin a'
chairt-iuil chum ciod sam bitli an earrann do'n domhan as aill leat,
tha i gu seasmhach a' cumail a h-aghaidh ris an airde so: mar tha creid-
mliich, anns gach staid agus ait aims am feud iad a bhi, a ghnath ag
iarruidh a dh'iounsuidh Chriosd : agus cosmhuil ris na h-Iudhaicii
nuair a bha iad nam braighdean, bha iad ag uruuigh le'n aghaidliean air
Jerusalem, amhuil sin re an oilthireachd tha agiiaidh nan Naomh air
Sion, an cridhe socruichte air flaitheanas, agus an conaltradh air
i)('>amh.
Gu d'^'imhin tha e comasach a' chairt-iuil a thionndadh o'n airde

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence