Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 1
(98)
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
36 I. 1. ELISIO VOCALIUM HIBERNICA.
ut sit differentia ab iisdem personis verbi passivi rejicientibus vo-
cales , semper retinent formas - igidir , - igedar , - igitir , - igetar,
ut alia verba ejusdem seriei - athar, - atar etc. : agathar (timet),
7noladar (laudat), lahrathar (loquitur), doctdrethar (asciscit),
taidminedar (significat), mcssammar, messimmir (judicamus), lai-
memmar (audemus), sechemmar (sequimur), lahratar , labritir
(loquuntur), i?nmechuretar (trnQtiint). Exempla derivationimi
elidentium vocales : imbresa^i (contentio), plur. imhresna, crochad
(crucifixio), gen. crochtho, substantiva in -igud, gen. igtho,-ich-
tho, domunde (mundanus), talm ajide (terxestxis) , alpande {d\\)\-
nus) , aitrehthid (habitator) , hathach (moribundus) , imgahthach
(vitabundus), treodatu (trinitas), sechdetu (consequentia), congah-
thetu (continentia).
Interdum nihil interest, utrum vocalis radicis elidatur, an
terminationis : roi/gisidsi (leghtis) Ml. 17*'. rolegsid (legistis) Wb.
"t^. imfoghaidetith (usum; = im-fo-gahdetith , ut mox in eodcm
loco legitur congahthetid, continentiam) Wb. 9''.
Diphthongi.
Diphthongi sunt in unam syllabam combinatae vocales duae.
Quatuor combinationes ejusmodi primitus diversas produxerunt
linguae celticae, combinationes scilicet vocalis principis A cum
extremis, AI et AU, atque combinationes intermediarum et extre-
marum inter se, OE et lU, quarvmi aUae, si occurrunt, suiit non-
nisi variationes secundariae, non differentes origine.
Eundem ordinem et in lingua hibernica quo minus sequamur
nil impedit, nec vetat e. gr. defectio saepius obvia diphthongi
ai in ae, oe. Codices nostri vetusti signare solent diphthongorum
vocales priores accentu acuto, e. gr. di, du, ut facilius discernan-
tur ab infectionibus (e. gr. ai, au), quae regulariter non signantur.
A.X, Exempla galUca vetusta, cum non esse possit quaestio
de quantitatc diphthongorum, abhinc licet colhgere ex omnibus
scriptoribus , ut ex inscriptionibus , non e poetis soHs. Scriptio
AI obvia mihi solummodo in inscriptione helvetica: CorneH Eil-
ca^sionis fil. ap. Orell. 316, atque apud Gregor. Turon. : C«mo-
neiise castrum 6,13; obtinet forsan et in vetusto nomine Waio-
ut sit differentia ab iisdem personis verbi passivi rejicientibus vo-
cales , semper retinent formas - igidir , - igedar , - igitir , - igetar,
ut alia verba ejusdem seriei - athar, - atar etc. : agathar (timet),
7noladar (laudat), lahrathar (loquitur), doctdrethar (asciscit),
taidminedar (significat), mcssammar, messimmir (judicamus), lai-
memmar (audemus), sechemmar (sequimur), lahratar , labritir
(loquuntur), i?nmechuretar (trnQtiint). Exempla derivationimi
elidentium vocales : imbresa^i (contentio), plur. imhresna, crochad
(crucifixio), gen. crochtho, substantiva in -igud, gen. igtho,-ich-
tho, domunde (mundanus), talm ajide (terxestxis) , alpande {d\\)\-
nus) , aitrehthid (habitator) , hathach (moribundus) , imgahthach
(vitabundus), treodatu (trinitas), sechdetu (consequentia), congah-
thetu (continentia).
Interdum nihil interest, utrum vocalis radicis elidatur, an
terminationis : roi/gisidsi (leghtis) Ml. 17*'. rolegsid (legistis) Wb.
"t^. imfoghaidetith (usum; = im-fo-gahdetith , ut mox in eodcm
loco legitur congahthetid, continentiam) Wb. 9''.
Diphthongi.
Diphthongi sunt in unam syllabam combinatae vocales duae.
Quatuor combinationes ejusmodi primitus diversas produxerunt
linguae celticae, combinationes scilicet vocalis principis A cum
extremis, AI et AU, atque combinationes intermediarum et extre-
marum inter se, OE et lU, quarvmi aUae, si occurrunt, suiit non-
nisi variationes secundariae, non differentes origine.
Eundem ordinem et in lingua hibernica quo minus sequamur
nil impedit, nec vetat e. gr. defectio saepius obvia diphthongi
ai in ae, oe. Codices nostri vetusti signare solent diphthongorum
vocales priores accentu acuto, e. gr. di, du, ut facilius discernan-
tur ab infectionibus (e. gr. ai, au), quae regulariter non signantur.
A.X, Exempla galUca vetusta, cum non esse possit quaestio
de quantitatc diphthongorum, abhinc licet colhgere ex omnibus
scriptoribus , ut ex inscriptionibus , non e poetis soHs. Scriptio
AI obvia mihi solummodo in inscriptione helvetica: CorneH Eil-
ca^sionis fil. ap. Orell. 316, atque apud Gregor. Turon. : C«mo-
neiise castrum 6,13; obtinet forsan et in vetusto nomine Waio-
Set display mode to: Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Early Gaelic Book Collections > Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 1 > (98) |
---|
Permanent URL | https://digital.nls.uk/75780829 |
---|
Description | Volume I of Zeuss's "Grammatica celtica", Leipzig:Weidmann, 1853. |
---|---|
Attribution and copyright: |
|
Description | A selection of books from a collection of more than 500 titles, mostly on religious and literary topics. Also includes some material dealing with other Celtic languages and societies. Collection created towards the end of the 19th century by Lady Evelyn Stewart Murray. |
---|
Description | Selected items from five 'Special and Named Printed Collections'. Includes books in Gaelic and other Celtic languages, works about the Gaels, their languages, literature, culture and history. |
---|