Skip to main content

‹‹‹ prev (97)

(99) next ›››

(98)
36 I. 1. ELISIO VOCALIUM HIBERNICA.
ut sit differentia ab iisdem personis verbi passivi rejicientibus vo-
cales , semper retinent formas - igidir , - igedar , - igitir , - igetar,
ut alia verba ejusdem seriei - athar, - atar etc. : agathar (timet),
7noladar (laudat), lahrathar (loquitur), doctdrethar (asciscit),
taidminedar (significat), mcssammar, messimmir (judicamus), lai-
memmar (audemus), sechemmar (sequimur), lahratar , labritir
(loquuntur), i?nmechuretar (trnQtiint). Exempla derivationimi
elidentium vocales : imbresa^i (contentio), plur. imhresna, crochad
(crucifixio), gen. crochtho, substantiva in -igud, gen. igtho,-ich-
tho, domunde (mundanus), talm ajide (terxestxis) , alpande {d\\)\-
nus) , aitrehthid (habitator) , hathach (moribundus) , imgahthach
(vitabundus), treodatu (trinitas), sechdetu (consequentia), congah-
thetu (continentia).
Interdum nihil interest, utrum vocalis radicis elidatur, an
terminationis : roi/gisidsi (leghtis) Ml. 17*'. rolegsid (legistis) Wb.
"t^. imfoghaidetith (usum; = im-fo-gahdetith , ut mox in eodcm
loco legitur congahthetid, continentiam) Wb. 9''.
Diphthongi.
Diphthongi sunt in unam syllabam combinatae vocales duae.
Quatuor combinationes ejusmodi primitus diversas produxerunt
linguae celticae, combinationes scilicet vocalis principis A cum
extremis, AI et AU, atque combinationes intermediarum et extre-
marum inter se, OE et lU, quarvmi aUae, si occurrunt, suiit non-
nisi variationes secundariae, non differentes origine.
Eundem ordinem et in lingua hibernica quo minus sequamur
nil impedit, nec vetat e. gr. defectio saepius obvia diphthongi
ai in ae, oe. Codices nostri vetusti signare solent diphthongorum
vocales priores accentu acuto, e. gr. di, du, ut facilius discernan-
tur ab infectionibus (e. gr. ai, au), quae regulariter non signantur.
A.X, Exempla galUca vetusta, cum non esse possit quaestio
de quantitatc diphthongorum, abhinc licet colhgere ex omnibus
scriptoribus , ut ex inscriptionibus , non e poetis soHs. Scriptio
AI obvia mihi solummodo in inscriptione helvetica: CorneH Eil-
ca^sionis fil. ap. Orell. 316, atque apud Gregor. Turon. : C«mo-
neiise castrum 6,13; obtinet forsan et in vetusto nomine Waio-

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence