Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Caismeachd do dh'Albainn

leigeal do Dhuic Yorc, agus a dh'fhogras e as
na rioghachdan so. Agus cha suidh duine gu
bràth do'n fhineadh Stiùbhartach air Righ-chath-
air Bhreatuinn 'n a dheigh-san ; air son an neo-
gheamnuidheachd, an cealgaireachd, an ain-tigh-
earnas, agus na dhoirt iad do fhuil phrìseil nan
naomh. Ach mo thruaighe ! 's dubh, 's dubh,
na laithean a tha gu tighinn air Eirinn ! ionnas
gu'n siùbhlar dà fhichead mìle gun smùid tighe
fhaicinn no gairm coilich a chluinntinn." 'Nuair
a chrìochnaich e an t-searmon, rinn e fe'in agus
iadsan a bha maille ris, pràmhan cadail anns a
chata. Moch air an ath mhaduinn, chaidh e suas
ri taobh ùillt a bha'n sin, far an d'fhan e tamull
beag, cha'n 'eil, amharus a' beachd-smuaineachadh.
'Nuair a thàinig e air ais sheinn e Sailm 32, bho'n
7 rann gu crìch ; agus an sin dh'aithris e an 7 rann,
'Ta thusa t'ionad foluich dhomh,
Ni coimheadh orm bho thèinn;
Is nithear leat mo chuairteachadh
Le h-oran saorsa binn.
ag ràdh, ' ' is rànn thaitneach i so maille ris na ràinn
a leanas, a f huair mis' aig taobh an ùillt 's a mhad-
uinn an diugh ; gheibh mi tuille am maireach ;
agus mar sin gheibh mi lòn làthail. Cha robh
e riamh air dheireadh dha neach air bith a chuir
a dhòchas ann, agus theid sinn air ar 'n aghaidh
'n a neart-san, a' deanamh sgeul air 'fhheantachd,
'fhìreantachd-san a mhàin."
Anns a' bhliadhna 1685, bha e ann an Carric,
agus air da Iain Clàrc, ann am Blàr-an-t-sruthain a
bhi maille ris, thuirt e iìs, " A mhaighstir, ciod i
bhur barail mu'n àm so ? Nach cianal dorch an lù.
th'ann ? An urrainn là ni's mì-mhisneachail na so
a thighinn?" " Tha e mar sin Iain," ars esan,
ff is àm dorch mì-mhisneachail an t-àm so, ach
bithidh àm nis dùirche na so ann ; cuirear as do
na creutairibh amaideach aingidh so, na sagartan ;
agus eiridh buidhean 'n an deigh-san d'an goirear
Presbiterianaich, ach a chionn nach bì a bheag tuille