An Comunn Gàidhealach Publications > Litir o'n tigh / An Ceann Suidhe. Taigh a' ghlinne / Am Buachaille. Am badan fraoich / le Niall MacLeoid

An Comunn Gaidhealach.
Le deagli dlmrachd dhoibhsan a tha a’ dion ar duthcha cho
curanta.
(Chaidh an litir so a sgriobhadh am mios na Dubhlachd, 1989)
LITIR O’N TIGH.
A Slieoladaireaii agus a Shaighdearan
Gaidhealach.
Tha sinne a tha aig an tigh ag cur ceud
beannachd thugaibh-se a tha air falbh a'
dion na rioghachd agus a’ seasamh ar n-kite-
ne. Is lionmhor cearn sam bheil sibh air
muir agus air tir, cuid agaibh daonnan an
cunnart agus ri aghaidh cruadail, agus sibh
uile a’ fulang iomadach uair fuachd is ann-
rath. Ach bu mhaith leinn fios a bhi agaibh
nach ’eil sin idir gun fhios agus gun
fhaireachdainn dhuinne. Is trie ag cuimh-
neachadh oirbh sinn. Nuair as- lugha
shaoileas sinn gheibh sinn sinn-fhein a‘
deanamh deilbh dhuinn air bhur suidheach-
adh, co-dhiubh tha sibh air druim na fairge,
air bhur luasgadh a null ’sa nail san oidhche
dhorch dhoinionnaich Gheamhraidh, no gu
bog fliuch fuar sna claisean-cogaidh san
Fhraing am measg puill is eabair. Agus air
uaireanan eile bidh sinn a’ deanamh deilbh
dhuinn fhein oirbh agus sibh air bheag
ghr^idhidh a’ dion cladaichean is ebraichean
ar tlr fhbin. Tha ar n-aire agus ar n-aigne
oirbh gu bitheanta. Agus ged tha na h-
tlitean agus na suidhichean sam bheil sibh
eadar-dhealaichte, tha sibh uile, gach gin
agaibh, ag gleidheadh na rioghachd, agus
’nur balla-dion eadar sinne a tha aig an
tigh agus na Gearmailtich ar dearg naimh-
dean. Dheanadh iad-san, nam b’urrainn
iad, agus mur b’e sibh-se, an dearbh chleas
oirnn agus a rinn iad air Pbland agus air
Czecho-Slovakia agus air Ostria. Cha bhiodli
dachaidh no dad eile dh’ ainmicheadh a
riamh oirnn againn, agus cha bhiodh saorsa
no sonas againn mar shluagh agus mar
chinneach. Cha bhiodh ceartas no firean-
tachd no idir naomhachd san tir na’s mb.
Tha sibh-se a nis, ma tha, mar a bha na
Gaidheil a riamh ’nan eachdraidh, debnach
air cruadal fhulang agus seasamh eadhon gu
bits, chum is gum bi sinne is sibh-fhbin
agus an duthaich uile, agus diithchannan
eile mar an ceudna, saor o chuing an
namhaid agus o’n truailleachd eagallach a
tha an luib namhaid cho mi-chneasda is
cho bruideil ris a’ Ghearmailteach an diugh,
co-dhiubh riu-san a tha riaghladh na Gear-
mailte an diugh. Tha sibh a’ seasamh an
aghaidh geur-leanmhuinn is euceartan air
sluagh lag, geur-leanmhuinn is fbir-eiginn
a tha sgreataidh ri eisdeachd ris; tha sibh
ag cur bacaidh air lamhachas-laidir agus air
ain-diadhachd a tha oillteil r’a luaidh; tha
sibh ann am Freasadal Dhe air bhur gairm
chum firinn is ceartas a steidheachadh a
rithist am measg dhaoine, agus sith aiseag
do’n domhain uile.
’Se gairm ard agus obair ion-mholta tha
an so; agus tha uaill oirnne gum buin sibh
dhuinn agus gum bheil ceangal daingeann
againn ribh, agus tha e ’na riarachadh air
leth dhuinn gum bheil cothrom againn mar
so’ air cur an cbill dhuibh cho luachmhor
’s a tha bhur saothair is bhur cruadal
againn, agus cho muirneach ’s a tha sibh
fli^in aig bhur co-luchd-duthcha aig an tigh.
Bithidh sibh-se, direach mar a bha cuid
againne agus sinn san aon suidheachadh ribh
o chionn ebrr is fichead bliadhna air ais,
ag cuimhneachadh oirnne aig an tigh, agus
air mar a tha sinn ag cur seachad a’
Gheamhraidh. Bithidh bhur n-inntinn gu
maith trie a’ deanamh dealbh dhi-fhein
oirnne agus air na h-aiteachan agus na
cleachdaidhean air an robh sibh eblach.
Bithidh sibh ag cuimhneachadh air gach
obair a bha ri dheanamh timchioll an tighe,
air an sprbidh agus air obair coimhears-