Skip to main content

‹‹‹ prev (83)

(85) next ›››

(84)
16 Bardachd Ghaidhlig.
405 Gach naigheachd mheallta ’ga toirt gu’r n-ionnsaigh-se
Feuch an sanntaich sibh dol ’nan deidh;
Ma thig sibh sabhailt, ’n uair chi sibh kdsan,
Chan fhearr na st&tachan na sibh fein.
An uair theid na drobhairean sin g’ur n-iarraidh
410 Is ann leis na breugan a ni iad feum,
Gun fhacal firinne bhith ’ga innse,
Is an cridhe a’ diteadh na their am beul.
Ei cur am fiachaibh gu bheil ’san tir so
Gach ni as priseile tha fo’n ghrein;
415 An uair thig sibh innte gur beag a chi sibh.
Ach coille dhlreach toirt dhibh an speur.
An uair thig an geamhradh is dm na diibhlachd
Bidh sneachd a’ dliithadh ri cul nan geug,
Is gu domhain dumhail d61 thar na gliiine,
420 Is ge maith an triubhsair cha dean i feum,
Gun stocain dhiibailt ’s a’ mhocais chludaich
Bhios air a dimadh gu dliith le eill:
B’e am fasan iir dhuinn a cosg le fionntach
Mar chaidh a riisgadh de’n bhriiid an de.
425 Mar bi mi eblach air son mo chbmhdaich
Gum faigh mi rebta mo shrbn ’s mo bheul,
Le gaoith a tuath a bhios neimheil fuaraidh
Gum bi njo chluasan an cunnart geur.
Tha an reothadh fuathasach, cha seas an tuagh ris,
430 Gum mill e a’ chruaidh ged a bha i geur;
Mur toir mi bids di, gum brist an stdilinn,
Is gun dol do’n cheardaich cha ghearr i beum.