Skip to main content

‹‹‹ prev (58)

(60) next ›››

(59)
Introduction.
Iv.
A good example of caoineadh occurs on p. 223, again
in a Ceangal:
Thainig plaigh air daimh nan clarsach binn,
Tha gair-bhkite an kite slol Chuinn;
Tha mnai crkiteach mu d’fhkgail ’sa chill:
’S i mo ghradh do Ikmh Ikidir leis am b’kbhaist bhith
leinn.
Here the poet goes beyond the requirements of
caoineadh, which would have been satisfied with the
final i-rhyme. The best known examples in Scottish
Gaelic are the two laments connected with the name
of MacCrimmon.1 The following is a rann from the
Cumha ascribed to MacCrimmon himself: —
Soraidh bhuan do’n gheal cheo a tha comhachadh
Chmlinn,
Sian leis gach blkth shkil th’air an Dun ’s iad a'
tutreadh;
Soraidh bhuan do’n luchd-ciuil ’s trie chuir sunnd
orm is tioma:
Sheol MacCriomain thar skil is gu brkth cha till
tuilleadh.
The tuireadh said to have been by MacCrimmon’s
sweetheart, begins: —
Dh’iadh ceo nan stuc mu eudann Chuilinn.
Is sheinn a’ bhean-shlth a torman mulaid;
Tha siiilean gorm ciuin ’san Dun a’ sileadh
O’n thriall thu uainn ’s nach till thu tuilleadh.
Hob Donn uses this style once: —
A chridhe na fe'ile, a bhe'il na tabhachd,
A cheann na ceille ’s an fhoghluim chrabhaidh,
A lamh gun ghanntair anns an tabhaim
An uachdar a’ bhuird, a ghnuis na finite.2
1 Scottish Celtic Review, pp. 157, 159.
a Orain le Rob Donn, p. 35 (1871 edn.).