Skip to main content

‹‹‹ prev (178)

(180) next ›››

(179)
Cormac agus na Druidhean
163
m'athair dhamh do rinneas e,” ar Flaithri, “ agus
fuaras ar n-a ndearbhadhi gurab crionna na ceithre
comhairleacha tug m’athair dhamh. Ar dtus ni crionna
do neach oileamhain mic riogh do ghabhail ar a iocht,
d’ eagla faille do dheanamh da dtiocfadh lot no
milleadh do theagmhail don dalta, agus beatha no bas
an oide do dheanadh faill, ar chumas an riogh. An
dara comhairle tug m’ athair dhamh, do reir naduire m
bhf congbhail ruin ghuaiseachtaigh i mnaoi san bhith
go coitcheann, agus uime sin m crionna a shamhail do
run do leigean re. An treas comhairle tug m’ athair
dhamh, gun mac moghaidh no dhuine uirfsil do
mheadughadh no do thogbhail go hinnmhe, do bhrigh
gurab gnathach leo bheith dearmadach san chommaoin
chuirthear orra, agus fos gurab ole leo fios na dearoile
agus na huirisle or fasadar do bheith ar an druing
mheaduigheas iad. “ Is maith,” ar se “ an ceathramh-
adh comhairle tug m’ athair dhamh, gan mo stor do
thabhairt dom shiair, oir is eadh is dail do na mnaibh
eadail do dheanamh da gach ionmhus da dtugaid a
gcaraid i dtaiscidh dhoibh.”
Do bhf d’ fheabhgs ghniomh bhreath agus reachta
Chormaic go dtug Dia solus an chreidimh do seacht
mbliadhna re mbas. Agus uime sin do dhiult adhradh
do laimh-dheibh, agus do ghabh re a ais cadhas agus
onoir do thabhairt don fhir-Dhia, ionnus gurab e an
treas fear do chreid i nEirinn e sul tainig Padraig.
La da raibh Cormac i dtigh Cleitigh do bhadar na
draoithe ’n-a fhiadhnaise ag adhradh an laoigh ordha,
agus each da adhradh ar lorg na ndruad. Do fhia-
fruigh Maoilgheann draoi do Chormac cread as nach
adhradh an laogh ordha agus na dee mar chach. “ Ni
dhean,” ar Cormac, “ adhradh don cheap do roine mo