J. F. Campbell Collection > Leabhar nan cnoc

286
e a bheatha, agus mar is còir dha bàsachadh ; a'
searmoiiachadh an t-Soisgeil do na bochdaibh, a*
slànachadh a' chridhe bhriste, a' searmonachadh saorsa
do na braighdibh, agus sealladh nan sùl do na doill,
— " Is beaimaichf iadsan a thuigeas an f huaim
aoibhneach, imichidh iad, O Thighearn! ann an
solus do ghnùise, ann ad ainm-sa ni iad gàirdeach-
as rè an là, agus ann ad f hireantachd bithidh iad
air an àrdachadh." So na smuaintean a dhùisg air
uairibh a'm' imitinn le mòr-chumhachd, » 'nuair a
chunnaic mi 'n sluagh ceudna cruinn ami an tigh
Dhe', air an robh mi 'beachdachadh le m' ùrnuigh
as an leth gu nèamh, 'nuair bha iad o chionn ghoirid
a* tarruing air an aghaidh g'a ionnsuidh. — An so.
smuainich mi, tha 'm bochd 's am beartach a' coimi-
eachadh, agus ag aideachadh le che'ile, 'nuair tha
iad cruinn, gur e an t-aon Dia a clu'uthaich iad uile ;
gu bheil iad uile teachd suas air an aon chàirdeas, agus
gur h-e'n t-aon Dia a tha freasdal d'an uireasbhuidh
aimsireil agus spioradail fa leth, — agus air a'
mhodh cheudna coinnichidli iad f hathast san uaigh,
àite-còmlmuidh an àird agus an losail, — agus aon
uair eile, aig cathair-bhreitheanais Chriosd, coinnich-
idh an t-iomlan a cheile, cliiun faotainn o Dhia a
reii*"s mar rinn iad anns a 'cholainn, co dliiùbh bha
e math no olc. — Nach dlù-cheangailte ri che'ile ann
an eachdraidh mliic an duine, na tri còmhailean
mòra coitchionn so, an tigh-aoraidh, tigh cumhang
dorcha a' bhàis, agus an tigh nacli do thogadh le
làmliaibh, siorruidh anns na niamhaibh ? — Na deal-
aicheamaid iad o cheile 'n ar smuaintibh, ach coimh-
ideamaid iad ann an ceangal naomh agus tarbhach
ami an uaigneas ar cridheachaibh 1 Mar sin bithidh
ar coimlithionail-aoraidh air talamh 'nan co-shamh-
ladh air làn choimhthional coitchionn agus eaglais
nan ceud-ghin, a tha sgriobhta ann anjièamh.