J. F. Campbell Collection > Leabhar nan cnoc

131
a' srathadh a stigh do'n chuan, agus a' tarraing leo
anabas gach baile-mhòir agns gach ni a dliùisgeadh
eiislainte no tinneas, agiis a tha 'sioladh gu iochdar
a' chuain. Chum uisgeachan a' chuain a chumail
air ghluasad, tha sruthan air an òrduchadh le Dia,
trid am bheil an cuan a' tràghadli 's a' lionadh dà
uair anns na ceithir uairibh fichead. Cha'n'eil
teagarah nach e cumhachd dhUh-thàirngeach na
Gealaiche am meadhon tre 'm bheil na sruthan
feumail so air an toirt mu'n cuairt. Tha sruth-
reothairt ann ri mùghadh agus àirde na gealaicli',
agus contraigh eadar an dà àm sin. Tha aobhar
taing aig an t-saoghal gu bheil iad mar so air an
riaghladh, agus fo smachd. Anns a' chuan, tha
saoghal ùr làn iongantais againn, amis am bheil
anabharra do bheò-chreutairibh nach urrainnear
àireamli ; agus cuid diubh co mòr 's nach 'eil air
tir-mòr na dh'fheudar a choimeas riu. Tlia cuid
do mhuca-mara tha ceud troidh ah fad, agus their-
ear gum mair iad beò còrr agus ceud bliadhna ;
agus, ma chreidear daoine teisteil, tha beathaich-
ean eile ann a's mò gu mòr na iad sin. Cha bu
leabhar beag a chumadh ainm, coltas, agus àireamh
na tlia aithnichte dhiubh, a bhàrr air creutairibh
ùra tha iad a' faotainn a mach o àm gu h-àm. Cia
glòrmhor cumhachd agus gliocas an De sin a
chruthaich an cuan 's na bheil ann ! Is mòr am
feum a tha'n cuan a' deanamh do'n t-saoghal : mur
bhith e, cha bhiodh uisge agaùni, no uillt, no
aibhnichean, no taisealachd, no drùchd, no fionn-
achd. 'S ann o'n fhairge tha gach drùchd uisge 'g
ènidh : tha e air a dheothal suas do na neòil le
teas na grèine, 's a' braonadh a ris air ais air an
talandi. Nam biodh an cuan ni bu lugha na tha
e, b' e'iginn gu'm biodh barrachd mòr do'n t-saoghal
'na fhàsach aimrid, gun fhàs gun chinneas. 'S ann
trid farsuingeachd a' chuain a tha rìoghachdan
iomallach an domhain a' cumail suas eòlas agus