J. F. Campbell Collection > Leabhar nan cnoc

117
aii anama ri Dia trid Chriosd ; agus mur 'eil ar
caiiint a' cur an cèill iarrtuis agus imcheist a'
chridhe, cha'n ùrnuigh tha sinn a' deanamh, cha'n
airidh e air an ainm. Mur 'eil an cridhe 's an inn-
timi an sàs, cha'n*eil ann an ìobairt na h-ùrnuigh
ach amaideachd fhaoin, fanaid ladurna air mòral-
achd an Ti a's ùirde. 'S fhurasda fhaicinn uaithe
so gur h-i sin an ùrnuigh a's taitniche anns am mò
am bheil an cridhe air a tharruing a mach a dh'
ionnsuidh Dhè, air a bhlàthachadh le gràdh agus
taingealachd dha ; agus air 'ardachadh le bhi
'cuimhneachadh air cionfàth na misnich a tha aige
ann an Criosd gu teachd le dànachd naomh chum
caithir nan gràs. Feudar an ùrnuigh so a dhean-
amh gun aon tliocal a ghncithachadh ,- tha cainnt
aig a' chridhe a thuigeas Dia, 'nuair nach comasach
a lànaclid aithris : 'nuair a dh'f heumar an gearan
bochd a dheanamli ann an osnaichibh le deuraibh
goirt.
'Se Dia cuspaù' an fhior aoraidh ; 's ann
dàsan is cubhaidh do gach glùn lùbadh, agus do
gach beul aidmheil a dheanamh. 'S esan lEHO-
BHAH, agus 'na làthair 's eiginn do gach neach
teachd. Ach 'nuair tha sinn ag ràdh gur h-ann ri
Dia amhàin a tha ùrnuigh r'a toirt suas, is feumail
dhuinn a chuimhneachadh gu bheil tri pearsaidh
anns an Diadhachd, an t-Athair, am Mac, agus an
Spiorad Naomli, an triùir sin gur aon Dia iad, ion-
ann ann an nàdur, coimeas ann an cumliaclid agus
ann an glòir. Tha aoradh agus urram dligheach
do gach pearsa san Trionaid uile-bheannaichte, gun
an eadar-dhealachadh 'nar n-inntinn ; ach ar cridhe
thogail d'an ionnsuidh mar an t-aon Dia beò fior.
'S gann a ruigear a leas a dhearbhadh giu: i
ùrnuigh a dheanamh dleasnas an duine ; tha solus
nàduir fe'in a' teagasg so ; tha 'n dleasnas so air a
dheargadh air clàr cridhe mhic an duine le meur
diomhair an Uile-chumhachdaich, air chor's gur