Blair Collection > Leabhar nan cnoc

119
cliiim sìth agus suaimhneas fhaotainn ann an uaig-
neas na h-ùrnuigh. Is iomad oidhche 'chuir esan
seachad a muigh air an t-sHabh, ann an diomhair-
eachd naomh, a' conaltradh r'a Athair nèamhaidh,
^' Dh' e'irich e," deir Marcus, " sa' mhaduinn fada
roimh latha ; chaidh e mach, dh' imich e gu àite
fùsail, agus ann an sin rinn e ùrnuigh." Ma ghabh-
as sinn ris mar ar Tighearna agus ar Maighstir,
oidheirpicheamaid gluasad mar rinn esan, agus
ùrnuigh a dheanamh mar sheòl e.
Ach 's bochd cor an dume sin, agus is aobhar-
truais e gu dearbh, air an imirear ùrnuigh a sparr-
adh mar a dlileasnas ; oir 's i ùmuigh an t-socliair
a's àirde 's urrainn do'n Chriosduidh a bhos an so
a sliealbhachadh ; oir is i so a' chuibhrionn a's
àirde d'a shonas, do bhrigh gu bheil i 'ga tharruing
dlùth do Dhia, agus 'ga chùramli ann an co'-cho-
munn spioradail maille ris. Is sochair so blia air a
ceannach gu daor le fuil Chriosd ; is soirbh o sin a
thuigsinn cia luachmhor 's a tlia i ; oir is i so an
saorsa cloinne leis am bheil a hichd-leanmhuinn air
am fcvgail comasach air teachd dlùth dha. So
sochair a chaill na h-anama truagha sin a tlia anu
an ionad na dòruinn ; cha'n'eil comas aca teachd a
dh' ionnsuidh Dhe', agus a chaoidh cha 'n èisdear
an gearan boclid. Agus an e gu'n dean sinne
dearmad air an t-sochair a's prìseala tha againn air
an taobh so 'n uaigh.
LAOIDH NA H-URNUIGH.
'S i ùmuigh iarratas nan naomh,
'S am bheil an de'igh 's an tlachd ;
Fadadh an teine dhìomhair ghràis
Tha lasadla anns an uchd.
'S i ùmuigh suim na h-osna bhròin ;
'S i ùrnuigh drùchd nan deur.