Hew Morrison Collection > Nadur an duine 'na staid cheithir-fillte

335
nithe maithe an droch dhuine, Luc. xvi. 25. " Fhuair
thusa do nithe maithe rè àm dhuit a bhi beò," ars'
Abraham, anns a' chosamhlachd ris an duine shaoìbhir, ann
an ifrinn. Agus is maith a dh'fheudas daoine an t-saogh-
ail a radh ris na nithe sin am maoin ; oir cha 'n 'eil maith
sam bith eile anuta, mu 'n cuairt doibh, no 'nan co-chuid-
eachd. A nis an suidhich thu do shuilean air taisbean-
aidh falamh agus sgàilean? An toir thu air do shuii-
ibh itealach orra, mar tha 'm focal a' ciallachadh ? An
itealaich cridheachan dhaoine a mach air an suilibh orra,
mar f hiadh-bheathach millteach air a chreach ? Ma ni
iad sin, bitheadh fhios aca, gu 'n itealaich iad mu dheir-
eadh. co luath uatha, as a dh'itealaich an sùilean riamh
orra : Cosmhuil ri treud eun, le itean sgiamhach, a ta
luidhe air fearann amadain ; muinntir, an uair a ruith-
eas e gan glacadh mar a' chuid fein, a ghabhas an sgiath-
an air ball, a dh' itealaicheas air falbh, agus air luidhe sios
dhoibh air fearann a choimhearsnaich, tha 'dhòchas air a
mhealladh : Luc. xii. 10. Amadain, air an oidhche so
fèin iarrar t'anam uait ! an sin co dha bhuineas na nithe
sin a dh'ulluich thu? Ged nach dean thusa sgiathan
dhoibh, mar a ni mòran ; " ni iad sgiathan dhoibh fèin,
agus itealachaidh iad air falbh :" cha 'n ann mar eun ceann-
saichte tighe, a dhfheudar a ghlacadh a rìs ; no mar an
t-seabhag. a nochdas c' ait am bheil i le a cluig, agus a
ghairmear a rìs le feall : ach cosmhuil ris an iolair, a dh'
itealaichais gu luath as an t-sealladh, agus nach f heudar a
ghairm air a h-ais. Sguir thusa do bhi ag amharc air na
uithe sin, dhuine bhasmhoir ! Cha 'n 'eil aobhar agad
" do shùilean a shuidheachadh orra." Tha 'n saoghal so mav
thigh-òsda mor, air an rathad gu sìorruidheachd, gus am
bheil thusa air thurus ; tha na nithe sin a frithealadh dhuit,
mar sheirbhisich a bhuineas do 'n tigh-òsda far am bheil thu
tamh ; feithidh iad ort, am feadh a ta thu 'n sin ; agus an
uair a tha thu falbh, bheir iad coimheadachd dhuit gus an
dorus ; ach cha leatsa iad, cha 'n f halbh iad leat ; ach pillidh
iad a dh'f heitheamh air coigrich eile, mar a rinn iad ortsa.
Sa' chuigeadh àite, Feudaidh e bhi mar bhrosnuchadh
do rùn durachdach Criosduidh, gu dluth-leantuinn ri
Criosd, agus gu seasamh gu daingean r'a f hirinnibh, agus
gu buannachadh 'na shlighibh ; ciod sam bith a dh'f huil-
ingeas e air son sin a dheauamh. Lughdaicheadh e eagal