Blair Collection > Eachdraidh Ioseiph, mhic Iacoib

EACHDRAIDH lOBEIPH. 131
an altair El-elohe-Israel, agus ràinig iad air an
là sin tobar-nam-mionn, far an do sgaoil e a
bhùth, agus ghabh e mu thàmh an òi'che sin anns
an doire a shuidhich Abraham, agus far am bu
ghnà leis ùrnuighean maidne agus feasgair a
thoirt suas do'n Tighearn a Dhia. An sin thug
lacob, maille r'a theaghlach suas iobairtean do'n
Dia is ro àirde. Agus feuch ! ann an dara faire
na h-oi'che, bha pobull Israeil air a shoillseachadh
le solus mòr neamhaidh, gu mòr ni bu shoilleire
na ghrian aig àird a mheadhon là ; agus chual e
guth nach robh 'na aineol air, ag ràdh, A lacoib,
a lacoib. Fhreagair athair an t-sliochd thaghta.
Tha mi 'n so ! Labhair a Thighearna, tha t-òglach
acluinntinn. Fhreagair an guth, Na biodh eagal
ort, a lacoib, oir is mise do Dhia, Dia t-aithriche
Abrahaim agus Isaaic. Chunnaic mi t-iomaguin
mu thimchioll do chuid cloinne, agus is taitneach
leam do chùram diadhaidh mu ghealladh do Dhe.
Ach, tuig, lacoib, gur e do Dhia a sgar loseph
'bhràithribh chum a dheanamh na athair al-
truim do thigh Israeil. Thug mi dha urram,
saibhreas agus cumhachd, ann an tìr na h-Eiphit
air do shonsa, a lacoib ; chum trid-san gun tear-
uinn mi sluagh mo choi'-cheangail. Na biodh
eagal ort, uime sin, do shliochd a thoirt sìos do'n
Eiphit far a' bheil am pailteas. Tarlaidh do
Dhia, Israeil, riut san ionad sin, oir theid mi
sios leat, agus air do sgàth-sa fìosraichidh mi 'n
Eiphit. An sin ni mi do shliochd lìonmhor, agus
coilionaidh mi gach ni a labhair mi ri Abraham
umpa. 'Nuair a ni mi cinneach mòr dhiot, bheir
mi do ghineil a mach le iongantasaibh agus comh-
arraibh anns na neamhaibh shuas, agiis air an