Blair Collection > Eachdraidh Ioseiph, mhic Iacoib

126 EACHDRAIDH lOSEIPH.
an cuid asail. Gu faicilleach dh' fhàg iad na
carbadan as an t-sealladh, fo riaghladh àraidh,
chum gu'm bu lughaid ìoghnadh an athar, gus
an innseadh iad gu fòill an ait-theachdaireachd
na chluasaibh aosda. 'Nuair a ràinig gach ni,
an sprèidh, na seirbhisich agus an lòn nan àite
iomchuidh, gus an d'thigeadh àm freagarrach,
thainig a mhic am fìanuis an athar urramaich,
chum, maille ris-san gu'n d'thugadh iad suas
iobairt bhuidheachais do 'n Dia sin a thug o'n
tigh iad ann an sìth, agus dhachaidh gu
tearuinte ; oir o shean bu mhiann leis a ghineil
chràbhach Dia aideachadh anns gach sochair.
'Nuair a chriochnaich iad an aoradh diadhaidh,
's a chaidh deatach na tùise suas maille ri taing
ealachd agus aoradh iriosal, chruinnich am
priomh-athair a theaghlach uile, eadar mhic,
nigheana, agus odhachan, agus le mòran seirc
chuir e fàilt a rithist orra ; agus dh'f hiosraich e
dhiubh ciod a thachair dhoibh o chaidh iad sios
do'n Eiphit. A ludaih, a deir e, chaidh thus'
an urras arson do bhràthar Beniamin ; innis
domh, a mhic, cÌDnnas a choi'lion thu do
ghealladh ?
Athair, arsa ludah, 's ann le taitneachd a
dh'fheudas mi innse dhuit gu'n robh againn
turus tearuinte agus sòlasach ; agus co luath 'sa
ràinig sinn, chaidh ar toirt am fianuis an uachd-
arain, a thuig sinn a bhi na dhuine tuigseach
agus daonnachdail, comasach air thruaige a
cho'chreutairean a mhothachadh. Co luath 's
a thuig e gu'n do choi'lion sinn ar cuidne de'n
chùmhnanta, dh'òrduich e ar bràthair Simeon a
bhi air a liubhairt duinn. Dh'fhiosraich e gu