Hew Morrison Collection > Aireamh thaghta de shearmoinibh

180 Mu Dhleasnais
le cùram, aìin am barail, 'n uair a tha 'm beatha
ag claonadh, nach urrainn doibh iad fein a thar-
ruing tLìiU' is bulleach o'n t-saoghal. Acli far
an robh fiuthair aca ri suaimhneas agus fois
taitneach a mhealtuinn, 's minig uach d' f huair
iad ann acli uaigneas dubhacli neo-shòlasach.
'S tearc iadsan, ann an àm air bithd'am beatha,
a b' urrainn giulan le bhi cuibhte o cho-chom-
unn an t-saoghail. Tha ionad falamh aca,
lìach urra dhoibh a Uonadh. Cha' n' eil è 'n
comas doibh a bhi do ghnà ri aoradh diadhuidh,
agus gu minig tha iad ueo-chomasach air an
tuigs' a thoileachadh, tha iad 'an cunnart a bhi
nan trom dhoibh fein, agus dhoibh-san uile a
bhuineasdoibh. Chisibh leisasin,nachèdleasnas
nan aosda iad f èin a tharruinggu tur o ghnothaich-
ibh an t-saoghail, ach am buntainn riu a lughd-
ucha; cha'n è a thilge buileach dhiubh, ach mar
gum b'ann, an ceangal ri beatha ghniomhaich
a lasuchadh. Air dhoibh buanachadh r'an ceaird
ghnàthaichte, leanadh iad i leis ni's lugha dèoth
as; a' lughdachadh an dùrachd mar tha 'n
comas a' fàiUneadh ; a' teannadh ni's mo air an
ais o aireadh dhaoine, gu suaimhneas a theagh-
laich, agus gu smuainte dùrachdachi agus an
uair a gheibh an laigsinn agus am breoiteachd
lamh 'n uachdar orra, teannaidh an saoghal è
fein a chuid a chuid as am fraodharc ; gèillidh a
chuspairean uigh air uigh, do ghnothaicliihh is