Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 2

VI. 1. CONSTRUCTIO VERBI HIBERNICI. 895
non in hoc justificatus sum) S d . nintd airl! armban (non ost nobis
obedientia mulierum nostrarum) 31°.
Proprium est linguae vctustao hibernicae, quod quamvis plu-
ribus radicibus indicet verbum substautivum, otiam activa verba
quaedam iu eaudcm significationem couvortit. Accidit hoc vorbo
gaibim (capio) in forma praeteriti: am. bid ceet limsa moort doga-
bal darmchenn cein rongabus icarcair (gl. quidam cx contentione
Christum adnuntiant, non sincere, Philipp. 1, 17; i. e. acsi esset
contentio pro me missionem meam sumendi pro rae, quamdiu
sum in carcere) "YYb. 23 b . am. rongab indosa indrong briatharde
pers. ta. in .as (gl. conjugatio nominatur quod una cademquo ra-
tione declinationis plurima conjugantur vcrba, Trisc. S, 17 ; i. e.
ut est baec o vinculum verbale, persona secunda in as ; sequitur
enim mox ap. Prisc. : cum enim verba omnia, quae aequali regula
declinantur, in o vcl in or desinant, in o quidem terminantia, si
primae sint conjugationis, in as efferunt secundam personam) Sg.
159 b . am. rondgabsat in optit (gl. tam participia quam infinita
verba ad similitudinem optativorum, Prisc. 11, 4; i. e. ut sunt
in optativo) Sg. 190 b . Ob inrixum hic pronomon d 3. pers. sg.
generis neutrius (n praecodens est relativum infixum postulatum
a conjunctione nominali, quod solum adest in ceteris exemplis)
licet suspicari in his loquendi modum per ellipsin hunc : incepi
id, scilieet esse, i. e. sum. Yerbi factitativi primitus dixnigur
transeuntis item in eam significationem exempla supra prolata
sunt (p. 781, not.).
b. Activum verbi bibernici vetusti plenam adhuc persona-
rum formationem habct, nesoitque impersonalem constructionem,
quae in recentiore lingua etiam hoc genus invasit, praescrtim in
gaelica, in qua e. gr. cst praet. sing. 1. do bhuail mi (cecidi), 2.
do bhuail thu, 3. do bhuail e etc. Et fut. sing. buailidh mi, tu,
sc, plur. buailidh sinn, sibh, siad (caedam, -es etc. ; -idh, vet. hi-
bern. -Jid) Hibernice bodie juxta personalem magis servatam
usitata est ctiam impersonalis, e. gr. pracs. sing. ceilidh me (celo),
tu, se, plur. ceilidh sinn, sibh, siad. In vetusta lingiia constru-
ctio impcrsonalis ejusmodi raro observatur, e. gr. in verbis junctis
impersonali constructioni verbi substantivi, ut supra in aridro-
chell, notheised, vel in loquendi fonnula cum accusativo, ut est
po>t jil: conricci innaimsir hitaam (gl. usque adhuc ; i. o. donec