Series 1 > History of Greater Britain, as well England as Scotland

APPENDIX II.]
MAJOR’S WORKS
441
amplecti: quippe ex quibus uberior emanat fructus quam ex tumultuosis
temporalium rerum occupationibus. Quid enim excogitari possit
literaria, quiete iucundius ? Quid suauissima scripturarum amoenitate
dulcius ? qua corporales recreantur spiritus et ieiunse alioqui mortalium
reficiuntur mentes, ubi videlicet ilia animi operatic secundum virtutem in
vita perfecta consistit, ubi summa ilia ociandi voluptas reperitur, quam
plaerique ut gratissimo scientiarum fruerentur oblectamento, vehementis-
simo expetierunt studio. Ego itaque praeclarum hoc Catonis documentum
secutus, et ocii mei rationem hoc epistolio vobis reddere conatus prsestan-
tissimi Montisacuti moderatores, quibus acutissima ingenii acies non
solum naturae dotibus insita, verumetiam sedula contemplationis lima,
adeo polita est, ut non sit qui theologica praesertim limpidius perspica-
ciusque intueri possit: hanc in secundum sententiarum disputationem
pridem vobis dicatam, diligentius reposui, et cribro theologico ab alienis
inquisitionibus repurgaui. Duobus enim ferme seculis iam transactis
theologiam tractantes, quaestiones mere physicas, metaphysicas, et non-
nunquam mathematicas, suis scriptis inserere baud sunt'veriti : quorum
vestigiis tametsi inuitus, illorum tamen exemplo innixus, similia in dis-
putationibus nostris pertrectare non erubui: siquidem ea tempestate
theologiae studentes alia rudimenta tanquam protrita et captu nimis quam
facilia contempserunt. Verum abhinc decern, plus minus, annos, magna
pestilentium hsereticorum cohors cortice sacrorum fulta, quamquam
abominabilia delyria inuexit: hoc tamen boni (domino sic volente, qui
quorundam vitiis ad uniuersi utitur decorum) sues inter errores attulit,
ut sacris literis et illarum illustrationi theologiae professores syncerius
insudarent, et aliena studia reiicerent. Quocirca (ut iam dixi) multa huic
aetati minus grata in his disputationibus stili parte ilia delebili expunxi,
relictis duntaxat quee pne cceteris desideranda lectoribus sunt visa.
Quam lucubrationem vobis denuo nuncupatam pro veteri inter nos
amicitia et charitate obuiis (ut aiunt) ulnis suscipite. Valete, firmissima
eloquiorum morumque castorum prsesidia. Ex Montisacuti collegio
literis et moribus decorato ad quintum Kalendas Septemb. m.d.xxviii.
[IWrf.]
Petrus Peralta Petro ab hortis doctor! theologo eruditissimo S. P. D.
Recognouit hos in secundum librum sententiarum commentarios
■ superioribus diebus Joannes Maior (doctor, tarn vere theologus, quam
vere doctor,) quos a se olim editos ideo ad seueriorem censuram reuocauit,
quod animaduertisset in illis esse nonnulla, suum in aliis habitura locum,
quae tamen hie baud dubie superfluerent: et contra pleraque his addi
posse quae illi grauior aetas et maturior eruditio suggessissent. Neque enim
veritus est, vir ad ostentationem minime compositus, ne ab improbis vitio
detur, id opus ad incudem reuocasse, quod tot ante annis in lucem a se
emissum agnoscat: quin hoc potius nomine theologiae candidates se