Series 1 > Papal negotiations with Mary Queen of Scots during her reign in Scotland, 1561-1567

122 PAPAL NEGOTIATIONS WITH MARY [30 SEPT.
conatus sum per literas significare ea, quorum gratia illuc
missus essem. Itaque scripsi ad reliquos Episcopos (non omnes
tamen, duo enim sunt haeretici, et duae Sedes vacant,1 nempe
Candidae Casae et Brechienensis; sunt tamen illic nominati).
E quibus duo mihi responderunt, videlicet Archiepiscopus
S. Andreae literis quidem ad me datis, et Episcopus Dunkeld-
ensis literis etiam ad Pontificem datis; quas cum his mitto ad
P. V. [16] Dunkeldensis autem etiam ausus est solus prae
caeteris me ad colloquium admittere; sed ea lege et conditione,
ut me fingerem famulum cuiusdam trapezitae, qui ab illo
debitam pecuniam exigeret, ne vel ab eius familia agnoscerer,
licet agat nunc in insula quadam ab hominibus satis seiuncta.
Qui etiam me prandio excepit, sed ita ut toto prandio nihil
nisi de pecunia tractaretur.2 Sic enim inter nos convenerat.
Ex his facile intelligit R. V., quid cum illis bonis viris de
negotio Religionis agi potuerit. Et haec quidem de Episcopis.
[17] Quod ad proceres seu consiliarios attinet, sciet R. V.,
nullum Reginae adesse consiliarium catholicum. Omnia enim
fere per haereticos in aula Reginae et totius Regni guber-
natione tractantur, quamquam sint multi Nobiles et Comites
catholici, sed hi ab aula et publica administratione abstinent
propter haereticorum vim et tyrannidem. Cum autem inqui-
rerem, quibus potissimum Brevia Apostolica reddi possent,
tres3 mihi praecipue sunt commendati; quibus per fidelem
nuntium (non enim mihi ipsi eos adire licebat) ilia transmisi,
una cum litteris meis, quibus men tern et benevolentiam Summi
Pontificis erga ipsos et totum Scotiae Regnum explicavi,
a quibus etiam expecto responsum per M. Edmundum mihi
transmittendum.
[18] Hactenus quid cum Regina, Episcopis et nonnullis
comitibus actum sit, diximus. Nunc de eorundem ac totius
1 Elsewhere de Gouda speaks of the bishops as ‘ bona ex parte Catholici,’ and
‘majore ex parte Catholici. ’ Presumably then, ‘two’ should be taken loosely,
e.g. for ‘a couple.’ In point of fact there were seven sees, which were either
canonically vacant or were filled by Protestants. See ante. No. 19, and James
Scott, Protestant Reformers in Scotland (Edinburgh, 1810), p. 88.
2 In private, however, the nuncio was able to discharge the business he had
come to transact, as Crichton, who was present, tells us. The island, he adds,
was in a lake.—Infra, p. 145.
3 Huntly, as will appear, was one of these.—Infra, p. 154.