Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
44 Oìrdhearcas
a' Chriosduidh air uairibh, " nach robh agam Canàan
anns an f hàsach ! O nach robh agam òrain Shioin ann
an t\r choimhich ! nach robh agara caladh ann am
meadhon a' chuain ! nach robh agam fois o theas an
là! nach robh agam nèamh mu'm fàg mì 'n talamh."
Agus nach bu deadh-thràthail, taitneach sin uile ?
7. Agus bithidh an f hois so freagarrach. Bheir
nàdur nuadh nan naomh air an spioradan làn-chòrdadh
ris an f hois so. Gu dearbh cha n-eil ni eile 'n an naomh-
achd ach sradag air a toirt às an " eileamaid" so, — an
còrdadh ris an f hois, — agus air alasadh 'n an cridheachan,
le Spiorad Chriosd : agus bithidh an lasair naomh sin,
a ta bho Dhia, a' sior-aomadh a dh-ionnsuidh an àite às
an tàinig ì. Cha b' urrainn rioghachdan 'us cruintean
timeil fois ullachadh do na naoimh. Cha b'ànn le
nithibh cho truaillidh sin a bha lad air an saoradh.
Mar sin, cha truaillidh, bochd an nàdur idir. Is kill le
Dia lad aoradh spioradail a thabhairt dhà, — aoradh
freagarrach d'a bhith spioradail fèin, agus a chum sin
a dheanamh, bheir è dhoibh fois spioradail a' freagairt
d'an nàdur spioradail. Làn eòlas air Dia agus air Criosd,
tlachd aoibhneach anns a' ghràdh mhòr sin taobh-air-
thaobh, gàirdeachas siorruidh ann am mealtuinn ar Dè,
agus buan shèinn a chliu. Is nèamh sin do na naoimh.
An sin bithidh sinn beò ann ar " n-eileamaid" feui.
An so, tha sinn mar iasg ann am soitheach 'us beagan
uisg' aig' ànn, — uiread 's a chumas beò è. Ach c\od è
sin ann an coimeas ris a' chuan ? Tha deò-anail beag
-againn an so fo àile nan spèur, ach ciod è sin ann an
coimeas ris na h-osagaibh urachaidh a gheibhear air
" sliabh Shioin ?" An so tha gath-soluis againn o'n
ghrem a chum ar dorchadas a shoillseachadh, agus gath
blàth chum ar cumail o reothadh ; ach an sin, bithidh
sinn beò ann an solus, agus ath-bheothaichear sinn le
teas na grèine gu siorruidh. Bithidh miann nan naomh
arèir an nàduir ; agus is è miann ar nàduir air 'ath-
nuadhachadh do'm bheil an f hois so a' freagairt. Fhad
's a bhios ar miann truaillidh, seachranach, is mòr an
tròcair a dhiultadh : is feàrr a ghearradh is gu lèir na
idir a riarachadh. Ach is ann de " shuidheachadh" an
Tighearna fern an sluagh spioradail, agus " uisgichidh"
a' Chriosduidh air uairibh, " nach robh agam Canàan
anns an f hàsach ! O nach robh agam òrain Shioin ann
an t\r choimhich ! nach robh agara caladh ann am
meadhon a' chuain ! nach robh agam fois o theas an
là! nach robh agam nèamh mu'm fàg mì 'n talamh."
Agus nach bu deadh-thràthail, taitneach sin uile ?
7. Agus bithidh an f hois so freagarrach. Bheir
nàdur nuadh nan naomh air an spioradan làn-chòrdadh
ris an f hois so. Gu dearbh cha n-eil ni eile 'n an naomh-
achd ach sradag air a toirt às an " eileamaid" so, — an
còrdadh ris an f hois, — agus air alasadh 'n an cridheachan,
le Spiorad Chriosd : agus bithidh an lasair naomh sin,
a ta bho Dhia, a' sior-aomadh a dh-ionnsuidh an àite às
an tàinig ì. Cha b' urrainn rioghachdan 'us cruintean
timeil fois ullachadh do na naoimh. Cha b'ànn le
nithibh cho truaillidh sin a bha lad air an saoradh.
Mar sin, cha truaillidh, bochd an nàdur idir. Is kill le
Dia lad aoradh spioradail a thabhairt dhà, — aoradh
freagarrach d'a bhith spioradail fèin, agus a chum sin
a dheanamh, bheir è dhoibh fois spioradail a' freagairt
d'an nàdur spioradail. Làn eòlas air Dia agus air Criosd,
tlachd aoibhneach anns a' ghràdh mhòr sin taobh-air-
thaobh, gàirdeachas siorruidh ann am mealtuinn ar Dè,
agus buan shèinn a chliu. Is nèamh sin do na naoimh.
An sin bithidh sinn beò ann ar " n-eileamaid" feui.
An so, tha sinn mar iasg ann am soitheach 'us beagan
uisg' aig' ànn, — uiread 's a chumas beò è. Ach c\od è
sin ann an coimeas ris a' chuan ? Tha deò-anail beag
-againn an so fo àile nan spèur, ach ciod è sin ann an
coimeas ris na h-osagaibh urachaidh a gheibhear air
" sliabh Shioin ?" An so tha gath-soluis againn o'n
ghrem a chum ar dorchadas a shoillseachadh, agus gath
blàth chum ar cumail o reothadh ; ach an sin, bithidh
sinn beò ann an solus, agus ath-bheothaichear sinn le
teas na grèine gu siorruidh. Bithidh miann nan naomh
arèir an nàduir ; agus is è miann ar nàduir air 'ath-
nuadhachadh do'm bheil an f hois so a' freagairt. Fhad
's a bhios ar miann truaillidh, seachranach, is mòr an
tròcair a dhiultadh : is feàrr a ghearradh is gu lèir na
idir a riarachadh. Ach is ann de " shuidheachadh" an
Tighearna fern an sluagh spioradail, agus " uisgichidh"
Set display mode to:
Universal Viewer | 
Mirador |
Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. 
| Rare items in Gaelic > Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shı̀orruidh nan Naomh > (64) Page 44 |
|---|
| Permanent URL | https://digital.nls.uk/97260991 |
|---|
| Description | No, solus air staid bheannaichte nan naomh a' mealtuinn dhé air nèamh. El [sic] Richard Bacster. 3rd edition. Edinburgh : Religious Tract and Book Society of Scotland, 1871. Translation of: The Saints everlasting rest : or, A treatise of the blessed state of the saints in their enjoyment of God in glory. |
|---|---|
| Shelfmark | ABS.1.78.480 |
| Additional NLS resources: | |
| Attribution and copyright: |
|
More information
|
|
| Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
|---|