Books and other items printed in Gaelic from 1631 to 1800 > Tiomnadh Nuadh ar Tighearna agus ar Slanuigh-Fhir Iosa Criosd

M A
agus a dhcifciobul d'a ionnfuidh, a
dubhairt (è riu, Ge b'è neach leis
an àill teachd a'm' dhiaighs', àich-
iheunadh fè è fein, agus togadh è
a chrann-ceuiaidh, agus Jeanadh è
mife.
35 Oir ge b'è neach leis an àill
anarn fein a choimhead, caillidh fè
è ; ach ge b'è neach a chailleas a-
nam air mo fhon-fa, agus aìr fon
an tfoifgeil, coimhididh eilean è.
36 Oir creud è an tairbh' do
dluiine, ge do chofnadh è an fao-
ghal gu h iomlan, agus anam a
chafl ì
37 No ciod i a'mhalairt a bheir
duine air fon anma ?
38 Oir ge b'è neach a ghabhas
nàire dhiomfa, agus do m'fho-
claibh, ann ìa ghinealach adhal-
tranach agus olc-fa, dhethfe ga-
bhuidh Mac an duine nàire, 'n uair
a thig (è ann glòir Achar, maille
ris na h aingìibh naomhtha.
C A I B. IX.
2 Ata cruth Iofa air atharacK :
1 1 yJtafè «' teagafg a dheifciobul
?nu thìmchioll teachd Elìais ; ] 4 .V
tilgeadh amach an fpioraid bhailbh
agus bhothair ; 30 A' roi'-inn-
feadh a bhàis, agus eifeirigh ;
33 a S ^mhairleach' a dheìfciobul
a bhi iriofal : 38 Ag iamiidh
crra gun bhacadh a chur orra-
fan, nach raibh '« an aghaidh,
inaith a dheanamh ann aimn
Chriofd, agus gun iad a thcirt
eilbheim dh'aon neach a bha
creidjìn.
GUS a dubhairt fc riu, Gu
deimhin a deirim ribh, gu 'm
bheil cuid dhiubhfan a 'ta 'n an
feafamha nn fo, nacl\ blais bàs, gus
amfaiciiad noghachd Dhe a'teachd
le cumhachd.
2 Agus ann cionn fnca làith ,
thug iofa PeaHar, agus Seumas, a-
gus Eoin leis, agus threòruich fè
iad- 'a an aonar fa leth gu beinn-
Pv C.
àrd' : agus dh'atharuicheadh a
chruth 'n am fiadhnuis.
3 Agus rinneadh eadach deal-
rach, ro-gheal mar an fneachda;
air mhodh nach raibh è 'n comas
do Ghealadoir-eadaich fam bith air
talamh a ghealachadh.
4 Agus dh'fhoillficheadh dhoibh
Elias maiile re Maois: agUs bha iad
a' comhradh re h Iofa.
5 Agus f hreagair Peadar, agus
a dubhairt fè re h Iofa, A mhai-
ghifdir, 's maith dhuinne bhi 'n
fo: air an àdhbhar fin deanamaid
tri bothain ; a h aon duitfe, agus
a h aon do Mhaois, agus a h aoil
do Elias.
6 Oir cha raibh fhios aige creud
a labhradh è : oir bha iad fuidh
eagal ro-mhòr.
7 A.gus thainig nèul a chuir
fgàil' orra, agus thainig guth as an
nèul, ag radh, 'S e 10 mo Mhac
gràdhachs', eifdibh ris.
8 Agus air ball 'n uair a dh' a-
mhairc iad mu 'n timchioll, ni 'm
fac' iad neach air bith as fin fuas,
ach Iofa 'n a aonar maille riu.
9 Agus ag teachd dhoibh anuas
o'n t iliabh, dh'àithin fè dhoibh
gun na nithe chunnaic iad inn-
feadh do neach fam bith, gus an
eir'eadh Mac an duine a-rìs o na
marbhaibh.
10 Agus ghleidh fiad a' chainnt
{o aca fein, a' fiofrachadh d'a
chèile ciod bu chia'l do eiieirigh o
namarbhaibh.
ix Agus dh'fheòraich iad deth-
fin, ag radh, C'ar fon a deir ùa : ,
Sgriobhuichean gur eigin Elias a
theachd air tùs ?
12 Agus fhreagair eifean agus a
dv.bhairt fè riu, r i hig Eiias gu dei
mhin air tùs, agus aiiìgidh i'è gach
uile r.ithe, agus cionnas ata
fgriobht' muMhac an duine, gu '
bheii è gu mòran do nithibh rhul
lang,*