Skip to main content

‹‹‹ prev (40) Page 39Page 39

(42) next ››› Page 41Page 41

(41) Page 40 -
40
raich. Na bi ullamh, tha sinn a’ guidhe, gu’r
peacaidh a chomharacha’ nar n aghaidh, ach
gabli ruinn gu trocaireach, air sga do ghrais
arm an Iosa Criosd.
Air crlch la eile tha $inn anis, O Dhia, ag
iarruidh cliu thoirt duitsa thug tearuinte, d’a
thrid ginn. Chum do lamh asuas sinn, ge
nach robh sinn ga faicinn: ghabh do fhreasdal
curam dhinn ’nar dol amach is ’nar teachd
asteach, is bhuanaich thu leinn ar sith, ar
sochairean agus arslainte. Gu ma beannuichte
gu robh Dia, ata gach la gar cuartacha’ le
shiolacaibh, ’s a’ lionadh ar n anama le mhaith-
eas!
Cia iongantach, O Dhia, do mhaitheas
duinne, clainn nan daoine! Tha thu toirt
duinn nan aingeal gu’r dion, ’s nan creatuirean
is isle gu fritheala’ dhuinn: tha thu toirt duinn
t fhacail gu’r stiura’, do Spioraid gu’r ccghna’,
do Mhic gu’r saora’, 's do rioghachd gu’r
deana’ sona. Gidheadh an’ deigh so uile, cia
beag taing, no graidh, no umhlachd a f huair
thu uainne, air an do bhuilich thu coilion soc-
hair? Tha aobhar againn, a Dhia, gach aon
la sinn fein'irisleachadh ad lathair, a dh’ aid-
eachadh ar failinn agus ar peacaidh. Cia di-
chuimhneacb sinn air ar Dia; cia dearmadach
air ar dleasnas; cia beagbuil a thug sinn as ar
n nine, ’s cia beag curam. mu shlaint ar n
anama ann an saoghal eik!
Nuair a mhi-bhuilich sinn mar so do throcair,
bu cheart-bhreitheach dhuitsa, O Dhia, cha ’n

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence