Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Orain

313
’S barail leamsa gu ’n do chaill sibh,
Air na rinn sibh chais ;
Dhol do sldiabh, gun chur, gun chliathadh,
’S nacli robh biadh a’ fas;
B’ fbear bhi folluiseach an Galladh,
Na bhi ’n comunn ghraisg,
Le deathach connaidh air mo dhalladh,
Laimh ri balla fail.
OEAN
Do dhuine nasal araidh, Doctair Morastan, bha car nine
fhada an teaghlach a’ Mhorair MhicAoidh, agus e ro nihiogh-
ail aca; ach mu dheireadh thainig eadar e fein’s an teaghlach
gu geur; agus dh’ fhalbh e, air bheag rabhadh a thoirt. Tha
am bard a’ togail an orain air a’ ghnath-fhocal, “Is sleamh-
uinn an leac a tha aig dorus an tigh’ mhoir.”
Luinneag.—Binn sin uair-eigin,
Searbh sin og,
Binn sin uair-eigin,
Searbh sin og;
Binn sin uair-eigin,
’IST comunn so dh’ fhuaraich,
Air an robh earball gle dhuaineil,
Ge bu ghuanach a shron.
A’ bhliadhna na caluinn s’,
Bu gheur am faobhar a ghearradh an tend,
Bh’ eadar Domhnull’s am Morair,
’S iad mar aon ann an comunn’s an gaol;
Ach cia b’ e ni bha’s na cairtean,
Chaidh e feargach oirnn seachad an de;
’S co a’s dacha bhi coireach,
Na’m fear a dh’ fhagas am baile leis fein 1
Binn sin uair-eigin, &c.
Chunnaic mis’ air a’ bhord thu,
Bhliadhna ghabh Sine Ghordan an t-at,
D d