Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Orain

107
ORAN DO DH’ UILLEAM MAC MHIC ALAIS ’iC
UILLEIM,
AGUS E BHI DOL A PHOSADH EALASAID RUAIDH ;
Ach te eile, bha air leth-mliaise, bhi torrach aige’s an am sin,
a b’ aobhar gu grabadh ehur ’n am posadh ear greis.
Tha Uilleam dona gorach,
Gu posadh air eigin,
Tha Ealasaid ’na h-oinsich,
’B” uair dheonaich i fein e ;
Shaoil leath’ o ’n hha prois oirr’,
Gu’m posadh i ’n de e ;
Aoh chuir an nighean chain,
Anns an am s’ dheth an fheill e.
Heich h-eile ho ro, ho bd, ho eile,
Heich h-eile ho ro, ho bo, ho eile,
Hillin’s na ho ro, nach mor a ni an eigin.
’N uair thogair fear gu posadh na siurs-
aich aig Davie.*
Tha cuplaichean an nadur,
Chaidh dheanamh r’ a cheile,
Ma chunnaic mise h-aon diu,
’S e ise agus eis e;
Tha Ealasaid ag radh
ISlach sta aic air leirsinn,
Ged hhiodh e fcodhar, dall,
Ach gu ’n ceangladh sud hreid oirr’.
Heich h-eile ho ro, &c.
A Bheataidh, so am hargan,
A dhearbh gu ’n rohh feum ort
Ge ole a radharc cinn,
Cha 'n e ’n inntinn a ’s geire ;
* Diolanas bhi aig Ealasaid ruaidh i fein, roimhe sin ri
balach suarach d’ am b’ ainm Davie.