Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Sar-obair nam bard Gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

DUGHALL BOCHANNAN.
177
Mor-mholadh do’n bhas,
A chasgair thu tra,
’S nach d’ fhuilig do straic fo’n fhod.
No’m ministeir thu,
Bha tagradh gu dlu,
Hi pobull ’an ughdaras De ;
Ga ’m pilleadh air ais,
Bha ’g imeachd gu bras,
Gu h-ifrinn na casgradh dhein ?
No ’n robh thu gun sgoinn,
Mar mhuinne mu chloinn,
Gun churam a h-oighreachd Dhe ;
Na’m faigheadh tu ’n rusg,
Bha coma co dhiu,
M’ an t-sionnach bhi stiuireadh ’n trend ;
Learn’s cinnteach gun d’ fhuair,
Do dheanadas duals,
'N uair rainig thu’m Buachaill’ mbr ;
’N uair chuartich am bas,
A steach thu ’na laith’r,
Thoirt cunntas a’d’ thalant’ db.
No ’n ceann thu bha Bin,
De dh-innleachdan bais,
Gu seolta ga ’n tath’ r’a cheil’;
G’an cur arm an gniomh,
Gun umhail gun fhiamh,
A freagra’ do Dhia ’nan deigh ?
’N robh teanga nam breug,
Gun chuibhreach fo d’ dheud,
A’ togail droch sgeul air each ;
Gath puinsein do bheil,
Mar naithir a’ teum,
’S a’ lotadh nan ceud gach la?
Tha i nise na tamh,
Fo cheangal a bhais,
Gun sgainneal a’ plaigh na duthch’;
A’s durraga grannd,
Air lobhadh ’na h-ait,
An deigh dhaibh cnamh gu cul.
’S mu lean thu do ghnaths,
Gu leabaidh do bhais,
Gun tionndadh’ na thra ri coir;
Car tamull na h-uair,
Dean flaitheas de’n uaigh,
Gus an gairmear thu suas gu mod.
Mar losgann dubh grannd,
Ag iomairt a smag,
Gu ’n eirich thu ’n aird o’n t-slochd ;
Thoirt coinneamh do Chriosd,
'Na thighinn a ris,
A dh’ fhaotainn lan diol a’ t-olc.
’N uair theid thu fo bhinn.
Ni cheartas do dhit’;
Ga d’ fhogradh gu siorruidh uaith ;
Gu lasair ga d’ phian,
Chaidh dheasach’ da’n Diabh’l,
’S a mhallachd gu dian ’ga d’ ruag.
’N sin cruaidhichidh Dia
Do chnaimhean mar iar’n,
Ts t-fheithean mar iallaibh prais;
Is teannaichidh t-fheoil
Mar innein nan drd,
Nach cnamh i le moid an teas.
No ’n ceann thu ’n robh ciall,
Is eolas air Dia,^
’S gu*n d’ rinn thu a riar ’sa chbir ;
Ged tha thu ’n diugh ruisgt”,
Gun aithe’, gun iuil,
Gun teanga, gun suil, gun srbn.
Gabh misneach san uaigh,
Oir eiridh tu suas,
’N uair chluineas tu fuaim an stuic,
’S do thruailleachd gu leir,
Shios fi'igaidh tu’d’ dheigh,
Aig durragau breun an t-sluic.
Oir deasaichidh Dia,
Do mhaise mar ghrian,
Bhiodh ag eiridh o sgiath na m’ beann;
’Cur fradharc ro gheur,
’S na suilean so fein,
’S iad a’ dealradh mar reullt’ a’d cheann.
Do theanga’s do chail,
Ni ghleusadh gun dail,
A chantainn ’na arcs cliu;
Is fosglaidh do chluas,
A dh-eisteaehd ri fuaim,
A mholaidh th’ aig sluagh a chiiirt.
’N uair dhealraicheas Criosd,
Na thigheachd a ids,
A chruinneach’ na ’m lirean suas ;
’N sin bheir thu de leum,
Thoirt coinneamh dha fbin,
Mar iolair nan speur aig luaths.
’N uair dh-eireas tu ’n aird,
Grad chuiridh ort failt,
A mhealtainn a chairdeas fein,
Gun dealach’ gu brath,
R’a chomunn no ghradh,
A steach ann am Parras De.
Fhir ’chluinneas mo dhetn.
Dean aithreachas tra,
| ’M feadh mhairaes do shlaint’s do bheaohd ;
M