Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

DUGHALL BOCHANNAN.
171
’S na daoine uaibhreach leis nach b’ fhiu,
Gu ’n umhlaicheadh iad fein do Dhia ;
O laic anis iad air an glun’;
A’ deanamh urnuigh ris gach sliabh :—
“ O chreagan tuitibh air ar ceann,
Le sgairneich ghairbh de chlachau cruaidh,
Is sgriosaibh sinu a tir nam beb,
A chum s nach faic sinn glbir an Uain.”
) Amach as uamhaidh gabhaidh ’thriall
An diabhol’s a chuid aingle fein,
Ge cruaidh e’s eigin teachd a liith’r,
A' slaodadh shlitbhraidh a’s a dheigh.
’N sin fbsaidh ruthadh ann san speur
i Mar fhair na maidne ’g eiridh dearg ;
j Ag innse gu’m beil losa fein,
| A’ teachd na deidh le latha garbh :
Grad fhosglaidh a’s a cheil na neoil,
j Mar dhorus sedmair an ai d High,
! Is foillsichear am Breitheamh mbr,
Le gldir is greadhnachas gun chrich.
j Tha’m bogha-frois mu’n cuairt da cheann,
’S mar thuil nan gleann tha fuaim a ghuth ;
' ’S mar dhealanach tha sealladh sui,
A’ sputadh a s na neulaibh tiugh.
j A ghrian ard-ldcharan nan speur,
j Bo ghloir a phearsa geillidh grad ;
An dealradh drillseach thig oghniiis,
A solus muchaidh e air fad.
Cuiridh i uimpe culaidh bhroin,
’S bidh ’ghealach mar gun duirt’ oirr’ fuil,
Is crathar cumhachdan nan speur,
A’ tilgeadh nan reull a’s am bun.
Bidh iad air uideal ann san speur.
Mar mheas air geig ri linradh garbh ;
Tuiteam mar bhraonaibh dh-uisge dlti,
’S an glbir mar shitilean duine mhairbh.
Air charbad teine suidhidh e,
’S mun cuairt da beucaidh ’n tairneanach,
A’ dol le ghairm gu crioch na neamh,
’S a’reub nan neul gu doinionnach.
O chuibhlibh ’charbaid thig amach,
Sruth mor de theine laist’ le feirg ;
Is sgaoilidh ’n tuil’ ud air gach taobh,
A’ cur an t-saogh’l na lasair dheirg.
Leaghaidh na Duile ’nuas le teas,
Ceart mar a leaghas teine ceir ;
( Na cnuic’s na sleibhte lasaidh suas,
ij ’S bidh teas-ghoil air a’ chuan gu leir.
Na beanntan iargalt nach tug seach,
An storas riamh de neach d’an dedin,
Ta iad gu fialaidh taosgadh ’mach,
An ibnmhais leaght’ mar abhainn mhbir.
Gach neach bha sgriobadh cruinn an bir,
Le sannt, le dd-bheirt, no le fuil ;
Lan chaisgibh ’nis ’ur ’n iota mor,
’S a nasgaidh blaibh dheth o’n tuil.
O sibhse rinn ’ur bun do’n t-saogh’l,
Nach tig sibh’s caoinibh e gu geur,
’N uair tha e ’gleacadh ris a bhas,
Mar dhuine liiidir dol db’n eug.
A chuisle chleachd bhi fallain fuar,
Ri mireag uaibhreach feadh nan gleann,
’Tha teas a chleibh ’ga ’n smiiidreadh suas,
Le goilibh buaireis feadh nam beann.
Naich faic sibh ’chrith tha air mu’n cuairt,
’S gach creag a’ fuasgladh ann’s gach sliabh,
Nach cluinn sibh osnaich throm a bhais,
’S a chridhe sgaineadh stigh ’n a chliabb.
An curtein gorm tha null o’n ghrein,
’S mu’n cuairt do’n chruinne-che mar chledc,
Crupaidh an lasair e r’a cheil,
Mar mheilleig air na h-eibhlean beb.
Tha ’n t-adhar ga thachd’ le neula tiugh,
’S an toit ’na meallaibh dubh dol suas
’S an teine millteach sputadh ’mach,
’Na dhualaibh caisreagach mu’n cuairt.
Timcheall a’ chruinne so gu leir,
Borb-bheucaidh ’n tairneanach gu bras ;
’S bidh ’n lasair lomadh gloir nan speur,
Mar fhaloisg ris na sleibhte cas.
Is chum an doinionn ata suas,
O cheithir Itirdibh gluaisidh ’ghaoth ;
Ga sgiurs’ le neart nan aingle treun,
Luathach an leir-sgrios o gach taobh.
Tha obair na se la rinn Dia,
Le lasair dhian ga cuir ’fa sgadil,
Cia mor do shaibhreas Righ na’m feart,
Nach iunndrain casgradh mhile saogh’l!
’M feadh tha gach ni ’an glaic an eig,
’S a chruitheachd gu leir dol bun-osceann,
Teannaidh am Breitheamh oirne dlu,
A chum gach ciiis a chur gu ceann,
’N sin gluaisidh e o aird nan speur,
Air cathair a Mhdrachd fein a nuas,
Lc greadhnachas nach facas riamh,
’S le dhiadhachd sgeadaichte mun cuairt.