Books and other items printed in Gaelic from 1801 to 1840 > Toiseach agus fàs Diadh'achd anns an anam

X
AN ROl’RADN.
each ris an t-soisgeul, agus e fein a choisrigeadh do sheir-
• bins De; gidheadh cha b’ aill leam air aon chor a chuir
’an ceill, gu bheil gach neach a ta air tcachd chum an
ruin shonadh sin a ruigheachd air trid nan ceumaibh son-
riuchte sin, no gu bheil e faireachduinn iomaguin ’na
inntinn ’an coimeas ris na dh' ainmich mi. Tha cail-
eigin do mhothachadh air a pheacadh, agus eagal iriosal
mun chnnnart agus mun truaighe aims bheil sinn
leis, feumail chum a thoirt oirn gabhail ri gras an t-
Slanuigh’ear a tha air a noehda aim d’ ar creidimh. Ach
’s toil le Dia air uairibh toiseachadh air obair ghrais air
a chridhe leis a cheud mhothachadh reusain a thig dhoibh,
agus a ghiulan air aghaidh air doigh cho seimh^ fharusda,
’s gun robh iomadh neach ro-chrabhach dhiadhuidh,
neo-chomasach air nithe sonruicht air bith nan iom-
pachadh aithris. Agus co fad ’s a b’ urrainn domh
a thuigsinn, tha so gu bitheant a’ tachairt, dhoibhsan a
chaidh arach 'an eagal De, an uair nach do mhi-ghnath-
‘aich iad e le mi-bheus agus neo-stuamachd 'an aois an
oige. Nior leigeadh Dia, air a shon sin, gu’m biodh aon
neach dhiubh sin co neo-mothachail air an sonas fein, 's
gun tuiteadh iad ’an iomaguin mu thimchioll an cor Spio-
radail, a chionn nach urrainn iad tus diadh’achd, mar a
dh’ ainmich mi e, fhaotajnn a mach air an inntinn.
Chuir mi mo bharail air a chuis so co soilleir an ceill san
VIII. searmoin air ath-gheinmhuinn, ’s gu bheil dochas
agam nach ’eil aon neach a leughas i, ’$ a chumas a brigh
ma chuimhne, a dh’ fhaodas mo ghabhail mu ’n ni so aim
an seadh mearachdach. Ach leis gu’m faod e tachairt gum
faigh iomad neach an leabhar so, nach faca riamh an t-sear-
nioin, mheas mi feumail an rabhadh so a chuir sios
san roi’-radh; agus tha mi ’an comain an duin’ ur-
ramaich agus fhoghantaich sin a chuir am’ chuimhne co
feumail’s a bha e dheanamli.
Kwh •*}i> . i t c^x ‘ )