Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shìorruidh nan Naomh, no, Solus air staid bheannaichte nan Naomh a' mealtuinn Dhé air Nèamh

283
agzis Ullachadh air a shun.
aidh, no ’nuair a dh-imiehear air an t-sliabh, no ’nuair
a sheblar air a’ chuan. Tha meorachadh bidheanta
air-leth feumail. Fkgaidh b an t-anam eolach air Dia,
agus bheir h misneaeltd dhsl gu labhairt ris. Faie
dithis dhaoine tuigseaeh a bhitheas gu bidheanta ann
an cuideachd a chdile, fasaidh iad fior eblach air a
chdile ; meudaichidh an grhdh d’ a cheile; bithidh tait-
neas aca ann an coraunn a chbile, agus Ihn mhisneachd
gu labhairt ri ’cheile. Areir sin, mhta, is b crioch araid
an dleasanais so ar n-eolas air Dia, agus ar co-chomunn
ris a mheudachadh. Ach raa’s ainraig a mhebraicheas
tu air Dia, is beag eolas a gheibh thu air. Is coigreach
dhb, thn fathast. ’Nuair a mhothaicheas neach a mhor
fheum air Dia, agus a dh-iarras & cobhair o Dhia air
uair a thbinn, is mor a mhisneachd air an Ik sin gu dhol
a dh-ionnsuidh an De sin air am bheil b eolach, agus a’s
aithne dha gu maith. “ 0 moladh do Dhia!” arsa
Criosduidh a’ chridhe nbamhaidh, “ is aithne dhomh-sa
chit, agus cb dh-ionnsuidh a thbid mi. Is iomadh uair a
chaidh mis’ air an t-sligh sin roimhe so. Is b so mo
Dhia ris an robh mo ehonaltradh gach lb,, agus so an
t-sligh air am b’abhaist dhomh gluasad gach la. Is
; maith is aithne do Dhia raise, agus tha mis’ eolach
air-san.
Air an Ihimh eile, eia mbr an t-uamhas, am buair-
eas agus a’ mhi-mhisneachd a ghlacas an t-anam, ’nuair
a dh-bignichear b air uair a thbinn gu Ibum a dh-ionn¬
suidh Dhe, ag rhdh le caoidh, “ Och raise ! cha n-fhios
domh cait an teid ml! Cha deachadh ml riamh a
dh-ionnsuidh Dhe. Cha n-aithne dhomh an t-sligh sin.
Cha n-’eil eolas agam air etiirt nbimh. Cha n-aithne
do m’ anam an Dia sin ris am fdum mi labhairt, agus
tha eagal brm nach gabh b rium.” Ach an uair a
thigear gu uchd a’ bhhis, agus a dh-fhbumar seasamh
gun dail an lathair Dhb, agus duil aig neach ri dhol
astigh do f hois shiorruidh, sin an uair air am faicear
agus air am fairichear gu soilleir, taitneach mor thor-
adh agus mor aoibhneas a’ mheorachaidh nbamhaidh,
agus a their gach fear-meorachaidh dileas, “ Tha mis’
anis a’ dol a dh-ionnsuidh an aite sin anns an robh
ceum ’us mlann mo chridhe gach la roimhe so. Tha