Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shìorruidh nan Naomh, no, Solus air staid bheannaichte nan Naomh a' mealtuinn Dhé air Nèamh

244 Caithe-beatha neamhaidh
eadh araon do chuirp agus d’anama ? Nach 'eil ’g a
do ghiulain an comhnuidh ann an ghirdeanaibh a
ghrSlidh, agus a’ gealltuinn “ gu’n comh-oibrich na
h-uile nithe chum maith” dhuit, agus gu’m bi gach ni
a ni e riut a chum d’krd bhuannachd, agus gu’n toir h
“ kithn d’a ainglibh mu d’thimchioll ?” Agus am bi
thusa toilichte le aoibhneas iosal na talmhainn, agus an
di-chuimhnich thu do Thighearn a tha cho cuimhneach
ort-sa? Ah! a mhi-thaingealachd neo-chaoirahneil!
Eisd ris a’ labhairt air a chaoimhneas fdin ruinn-ne,
“ Ach thubhairt Sion, Threig an Tighearn mi, agus vinn
mo Thighearn mo dhi-chuimhueachadh. An di-chuimh¬
nich mathair a leanabh clche, gun iochd a dheanamh
air mac a cuim? Feudaidh eadhon iadsan dl-chuimh-
neachadh, ach cha 5i-chuimhnich raise thusa. Feuch
air dearnaibh mo Iknh ghearr mi thu; tha do bhallachan
a’m’ fhianuis an comhnuidh.” Isa. 49. 14-46. Ach
fed ris anis a’ labhairt air ar chram-ne d’a thaobh fein
’us cluinnidh tu is ri gearan oirnn, “ Am feud bg-bhean a
h-usgraichean a dhearmad? no bean-bainnse a h-did-
eadh ? Gidheadh dhearmaid mo shluagh raise Ihithean
gun aireamh. ler. 2. 32. Mar gu’n abradh b, “ Air gach
maduinn a dh-eireas sibh, is taitniche libh diomhanas
’us eideadh grinn a chuirahneachadh na raise. An lad
sin a’s luachmhoire dhuibh na bhur Dia ? An f hekrr
dhuibh na nithe sin na bhur beatha mhaireannach ?
Nach ’eil sibh a’ dearmad na nithe sin a’s fehrr lb an
dbigh lb?” Na tugamaid aobhar do Dhia a bhi ri
ebnsachadh ruinn. Gu-ma fearr leinn ar n-anamanan a
thogail suas a dh-ionnsuidh Dhe, taoghal aige gach
maduinn, agus ar cridheachan bochd a shlneadh d’a
ionnsuidh gach mionaid.
11. Nach ’eil ar coir ann an nfeamh, agus ar daimh
ris an bit sin, aglarraidh birnn ar cridheachan a chumail
an cbmhnuidh air nbamh? An sin, tha chirt ar n-Athar.
Gairmidh sinn dheth “Ar n-Athair a ta air nbamh.
Clann neo-airidh sinne! a bhitheas toilichte le cluith ’us
faoineas, gun chuimhne air Athair cho maith. An sin,
tha Criosd ar Cebnn, ar Chile, ar Beatha; agus nach seall
sinn suas ris, agus nach larr sinn b cho trie’s is urrainn
sinn, gus an tig an lb air am faic sinn b aghaidh ri