Skip to main content

‹‹‹ prev (237) Page 217Page 217

(239) next ››› Page 219Page 219

(238) Page 218 -
218
Cha n-fhaighear Fois
ar gluasad, no air ar buaireadli le droch eagalaibh gun
aobhar ! Mar sin, a’ nailleadh ar solais fein, 's a’ reubadh
as a chfile nan toil-inntinn a’s airde luaoh. ’Nuair a
dh-fhaodamaid laidhe sios, dirigh suas agus gluasad
mu-n-cuairt le cridheachan air an sar-lionadh le aoibh-
neas ann an Dia, is ann a gheibhear sinn an comhnuidh
air ar lionadh le grath ’us uambas. An tiair am bheil
eagal a’ bhais, bithidb eagal air a ghn^,tb; a chionn
gu’m bheil aobhar aige do ghnath, diiil a bhi aige ris a’
bhas. Agus cionnus is urrainn beatha an duine sin a
bhi solasaeh, a tha beo fo eagal gun sgur, gu’n caill h
gaeh solas 'us taitneas ?
Cb ds a tba eagal a’ bhais ? naeh sinn-ffin a chruthA
aich e ? tiach b am fulangas so ar deanadas fein ? Mar
naeh bu leor leinn gaoh cronachadh a thug Dia dhuinn
a chum ar maith, feumaidh sinne sinn-fein a sharaohadh
a chum ar cron. Nach ’eil am has searbh gu leor
dheth-fein, ged nach deanadli sinne a shearbhachd
dhbailt, no tri-fillte? Tha na trioblaidean a leigear
oirnn le Dia, gu Ibir a’ treorachadh gu buil mhaith.
'I'ha iad ’g ar toirt o thrioblaid gu foighidin, o sin gu
dearbhadh, agus arist gu dochas, agus fa dheoigh gn
gloir. Ach tha na trioblaidean, abheir sinn oirnn-fein,
a’ sior-iadhadh umainn, ’g ar sior-chuairteachadh, agus
sinn-fein a’ dol o pheaeadh gu trioblaid, o thrioblaid
gu peacadh, agus o thruaighe gu truaighe gun stad.
Cha n-b sin uile, ach fasaidh iad mor, lionmhor ’n an
cbum. Is mo gu trie gach peacadh ur na’m peacadh a
rinneadh roimhe, agus mar sin meudaichidh trioblaid
oirnn : ionnus, mar abair sinn gu’n d’rinn Dia pianad-
airean dhuinn-fein dhinn, gur beag ar fbum air a bhi
cho trie ag altrum eagal a’ bhais.
Ach nach beag is fhiach, agus nach neo-tharbhach
an t-eagal so ? ‘ Cha n-urrainn ar chram uile aon
fhuiltein a dheanamh geal no dubh,’ no “aon lamh-
choille a chur ri ar n-birde fbin.” Agus cha mhb is
urrainn eagal ar trioblaidean a bhacadh, no idir uair ar
bais a chur aon mhionaid na’s fhaide uainn; oir toil-
each, no mi-thoileach sinn, feumar falbh. Is trie a
gheibhear eagal a’ greasad muinntir a dh-ionnsuidh a’
bhhis, ach cha chualas riamh gu’n robh bks duine sam-

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence