Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shìorruidh nan Naomh, no, Solus air staid bheannaichte nan Naomh a' mealtuinn Dhé air Nèamh
(238) Page 218
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
218
Cha n-fhaighear Fois
ar gluasad, no air ar buaireadli le droch eagalaibh gun
aobhar ! Mar sin, a’ nailleadh ar solais fein, 's a’ reubadh
as a chfile nan toil-inntinn a’s airde luaoh. ’Nuair a
dh-fhaodamaid laidhe sios, dirigh suas agus gluasad
mu-n-cuairt le cridheachan air an sar-lionadh le aoibh-
neas ann an Dia, is ann a gheibhear sinn an comhnuidh
air ar lionadh le grath ’us uambas. An tiair am bheil
eagal a’ bhais, bithidb eagal air a ghn^,tb; a chionn
gu’m bheil aobhar aige do ghnath, diiil a bhi aige ris a’
bhas. Agus cionnus is urrainn beatha an duine sin a
bhi solasaeh, a tha beo fo eagal gun sgur, gu’n caill h
gaeh solas 'us taitneas ?
Cb ds a tba eagal a’ bhais ? naeh sinn-ffin a chruthA
aich e ? tiach b am fulangas so ar deanadas fein ? Mar
naeh bu leor leinn gaoh cronachadh a thug Dia dhuinn
a chum ar maith, feumaidh sinne sinn-fein a sharaohadh
a chum ar cron. Nach ’eil am has searbh gu leor
dheth-fein, ged nach deanadli sinne a shearbhachd
dhbailt, no tri-fillte? Tha na trioblaidean a leigear
oirnn le Dia, gu Ibir a’ treorachadh gu buil mhaith.
'I'ha iad ’g ar toirt o thrioblaid gu foighidin, o sin gu
dearbhadh, agus arist gu dochas, agus fa dheoigh gn
gloir. Ach tha na trioblaidean, abheir sinn oirnn-fein,
a’ sior-iadhadh umainn, ’g ar sior-chuairteachadh, agus
sinn-fein a’ dol o pheaeadh gu trioblaid, o thrioblaid
gu peacadh, agus o thruaighe gu truaighe gun stad.
Cha n-b sin uile, ach fasaidh iad mor, lionmhor ’n an
cbum. Is mo gu trie gach peacadh ur na’m peacadh a
rinneadh roimhe, agus mar sin meudaichidh trioblaid
oirnn : ionnus, mar abair sinn gu’n d’rinn Dia pianad-
airean dhuinn-fein dhinn, gur beag ar fbum air a bhi
cho trie ag altrum eagal a’ bhais.
Ach nach beag is fhiach, agus nach neo-tharbhach
an t-eagal so ? ‘ Cha n-urrainn ar chram uile aon
fhuiltein a dheanamh geal no dubh,’ no “aon lamh-
choille a chur ri ar n-birde fbin.” Agus cha mhb is
urrainn eagal ar trioblaidean a bhacadh, no idir uair ar
bais a chur aon mhionaid na’s fhaide uainn; oir toil-
each, no mi-thoileach sinn, feumar falbh. Is trie a
gheibhear eagal a’ greasad muinntir a dh-ionnsuidh a’
bhhis, ach cha chualas riamh gu’n robh bks duine sam-
Cha n-fhaighear Fois
ar gluasad, no air ar buaireadli le droch eagalaibh gun
aobhar ! Mar sin, a’ nailleadh ar solais fein, 's a’ reubadh
as a chfile nan toil-inntinn a’s airde luaoh. ’Nuair a
dh-fhaodamaid laidhe sios, dirigh suas agus gluasad
mu-n-cuairt le cridheachan air an sar-lionadh le aoibh-
neas ann an Dia, is ann a gheibhear sinn an comhnuidh
air ar lionadh le grath ’us uambas. An tiair am bheil
eagal a’ bhais, bithidb eagal air a ghn^,tb; a chionn
gu’m bheil aobhar aige do ghnath, diiil a bhi aige ris a’
bhas. Agus cionnus is urrainn beatha an duine sin a
bhi solasaeh, a tha beo fo eagal gun sgur, gu’n caill h
gaeh solas 'us taitneas ?
Cb ds a tba eagal a’ bhais ? naeh sinn-ffin a chruthA
aich e ? tiach b am fulangas so ar deanadas fein ? Mar
naeh bu leor leinn gaoh cronachadh a thug Dia dhuinn
a chum ar maith, feumaidh sinne sinn-fein a sharaohadh
a chum ar cron. Nach ’eil am has searbh gu leor
dheth-fein, ged nach deanadli sinne a shearbhachd
dhbailt, no tri-fillte? Tha na trioblaidean a leigear
oirnn le Dia, gu Ibir a’ treorachadh gu buil mhaith.
'I'ha iad ’g ar toirt o thrioblaid gu foighidin, o sin gu
dearbhadh, agus arist gu dochas, agus fa dheoigh gn
gloir. Ach tha na trioblaidean, abheir sinn oirnn-fein,
a’ sior-iadhadh umainn, ’g ar sior-chuairteachadh, agus
sinn-fein a’ dol o pheaeadh gu trioblaid, o thrioblaid
gu peacadh, agus o thruaighe gu truaighe gun stad.
Cha n-b sin uile, ach fasaidh iad mor, lionmhor ’n an
cbum. Is mo gu trie gach peacadh ur na’m peacadh a
rinneadh roimhe, agus mar sin meudaichidh trioblaid
oirnn : ionnus, mar abair sinn gu’n d’rinn Dia pianad-
airean dhuinn-fein dhinn, gur beag ar fbum air a bhi
cho trie ag altrum eagal a’ bhais.
Ach nach beag is fhiach, agus nach neo-tharbhach
an t-eagal so ? ‘ Cha n-urrainn ar chram uile aon
fhuiltein a dheanamh geal no dubh,’ no “aon lamh-
choille a chur ri ar n-birde fbin.” Agus cha mhb is
urrainn eagal ar trioblaidean a bhacadh, no idir uair ar
bais a chur aon mhionaid na’s fhaide uainn; oir toil-
each, no mi-thoileach sinn, feumar falbh. Is trie a
gheibhear eagal a’ greasad muinntir a dh-ionnsuidh a’
bhhis, ach cha chualas riamh gu’n robh bks duine sam-
Set display mode to: Universal Viewer | Mirador | Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Permanent URL | https://digital.nls.uk/106064367 |
---|
Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
---|