Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shìorruidh nan Naomh, no, Solus air staid bheannaichte nan Naomh a' mealtuinn Dhé air Nèamh

204
Cha n-fhaighear Fois
tuiteam ort. B’fhekrr dhuit a bhi gun aon la fois’
riamk anns an t-saoghal so, oir mar sin dh-fhaodadh
sglos an t-saoghail a thoirt ort an fhlor fhois \arraidh.
A oh ma cheadaiohear dhuit suidhe sios socraoh, agus
fois a ghabhail an so, is truaghan gun fhois thu tre
idaibh na bith-bhuantachd. Is e lan chuibhrionn a
ghabhail anns a’ bheatha so, crannehur nam peaoach
ro thruagh a bhitheas chillte gu siorruidh. An tig k do
Chriosduidhean, mata, duil mhbr a bhi aoa ri fois an
so ? Is i ar fois a’s nbamh dhuinn ; agus far an gabh
sinn fois, ni sinn nbarah dhuinn-fein an sin. Agus nach
iarradh tu nSamh na’s fekrr na’n saoghal so ?
5. Ma’s ann an so a tha thus’ ag iarraidh fois’,
tha thu ’g a h-iarraidh am far naoh ’eil i—am far nach
urrainnear a faotuinn. Agus ma leanas tu air a
h-iarraidh an so, bithidh araon do shaothair agus fois
shiorruidh d’anama caillte. Is i ar fois, firigh suas mu-
dheireadh gu Ikn mhealtuinn Dhe. Ach cha ruigear
air sin anns a’ bheatha so, ni mb ’dh-fhaodas duil a bhi
ri fois an so. Am faodar Dia a mhealtuinn anns an
eaglais a’s fearr air thalamh, mar tha b air a mhealtuinn
air nbamh ? Fada bho sin. Nach beag a tha na
naoimh a’ mealtuinn de Dhia fo na meadhonaibh a’s
fekrr? Innseadh an gearan 's an osnaich fbin. Is
boehd na comhfhurtairean na h-brduighean a’s fehrr a
dh-easbhuidh Dhe fbin. An tigeadh do fhear-astair
thmh air an t-sligh ? Cha tigeadh idir, do bhrigh gu’m
bheil a dhachaidh aig ceknn na slighe. ’Nuair a gheibh
thu gach uile ni a’s urrainnear a thoirt duit tre chrbut-
airibh agus tre mheadhonaibh, an d’fhuair thu, am
bheil agad na nithe sin uile anns an robh thu cho
fad a’ creidsinn, na nithe a bha thu cho trie ag
lurraidh ann an hrnuigh, agus an duais krd sin air-
son an robh thus’ a’ fulang ? Thar leam nach dkna
dhuit a rhdh gu’n d’fhuair. Is cosmhuil sinn ri cloinn
bhig, a chaidh air seachran o thigh an athar, agus tha
Dia anis ’g ar treorachadh dhachaidh, ach gheibhear
sinne ullamh gu dhol asteach do thigh sam-bith eile, gu
stad ’us cluith ris gach ni a choinnicheas sinn air an
t-sligh, agus gu suidhe sios air gach tolman uaine ; agus
gu dearbh chabheag an t-saothair ar faighinn dachaidh.