Books and other items printed in Gaelic from 1631 to 1800 > Searmoin do mhnai' chuaidh a sgriobhadh ann sa bhliadhna 1795

.( 63 )
h uile mile gheibhear collas na te fo,
anns gach baile. Ach cia fa bith air a*
tachair i is fona chrannchar agus is buan a
bheannachacih : cha ne 'mhain gu bheii i
faoidheil ciuin, gun tlachd do mhiofguinn no
culchaineadh i fein, ach ge'd a chluineas i
uair fa bith fann fgeul timchioll a fir, no
cloinne, ma fe 's gu bheii e gun bhun'char
ceart, is gun dui fg e bheag do bhiiàireadh
na teaghlach, is ann a bheir i -ach'afan do 'n
luchd innfidh, is cha 'n fhoillfìch idir an ai
a chual i, is ni mò bhios tlachd aice uair fa
bith bhi ga mheoracha.
Tha i fo na beannacha. anns gach aite far
am bheil i ra faotainn ; cha bhi curam a Dia,
no cairdeas an duine choir dhith idir na'n
coigrich. A bhean ghlic ni i gnothaichean
ann an am, cha chuir i dail gus am maireach
anns an ni bu choir dhith dheana' an diu\
Leis a fin cha 'n fhead a duais no meas bhl*
ann an cunthart ; bidh ainglibh aig; carn-
pucha timchioll air a h aite tamh c.hum a
treoracha gu fabhailt ann an ceum a fonais.
Ife <c nach do thog a h anam ri diomhain-
eas/nach amhairce, ìs nach gluaifeadh ann
an ilighe fhiar na T n ciontach, gheibh i fo
gu h ionad tamh a Dia, agus focraichidh i
ann a aite naornha," Si Cànain na
foighidin fofgladh à beil, is a caithe beatha
fgathan na tuigfe, cha 'n ann le buaireadh
*no criomchaig dh' fhofglas i fuil fa mhaidin
a ghluaifes i na teaghlach, no chriochnaich-
H 2
* Cur-iomchair.