Books and other items printed in Gaelic from 1801 to 1840 > Profit and loss, no, Call agus buannachd
(6) Page 4
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
4
a chur leis an Athair, agus, an uair a thoisich e ag àm air
bith air ìabhairt mu ghnothuichibh Athair, 's ann mar ri
daoine caillte a labhair e ri peacachaibh. " Chuireadh
mise," deir e, " chum caoraich chaillte tighe Israel."
" Thainig mise" (oir bu Teachdaire toileach Criosd) " cha
'n ann a ghairm nam fìrean ach nam peacach a chum aith-
reaehais." Rinn na Scriobhuichean agus na Phairisich
gearran 'na aghaidh, ag radh, " Tha'n duine so a gabhail
pheacaich do ionnsuidh, agus ag itheadh maille riu." Ghabh
Criosd ri so mar fhìrinn, gu h-ealamh agus dh'fhìrinnich se
e fein anns an ni a bha e deanamh le cosmhalachd na caor-
ach caiìlte, a bhuinn airgid, agus a Mhic struidheil. Lucas
xv. Mar gu'n abradh e, 'se mo gnothuich àirid-sa peac-
aich shirreadh* amach agus gabhail riù. C'àite am bu
ehòir do fhear-teagaisg a bhi ach arneasg nan aineolach —
do leigh a bhi, ach ameasg nan daoine tinne — do fhear-
saoraidh a bhi, ach ameasg nam muinntir chaillte? Air dha
obair a chriochnachadh air thalamh trid a bheath a leagadh
sios arson a chaorach caill'te,— r dhèirich e o na marbhaibh,
agus thug e ùghdaras d'a abstolaibh gu dol feadh an t-sao-
ghail gu h-iomlan agus an soisgeul a shearmonacha do gach
dùil,f a' gealltuinn ge be chreicìeadh gu 'm biodh aid air
an saoradh.
Am feadh a tha aig na peacaich a thig dh'ionnsuidh
Chriosd, gach ni a chaill aid air a làn aisig dhoibh annsan:
'sèigin dhoibhsan leis nach àillteachd da ionnsuidh buanach-
adh mar a tha aid, 'n an staid chaillte. Cha neil aid a
mochachail 'san àm ta làthair, air am fior staid, ach tha 'n
t-àm a' teachd anns am bi e neo-chomasach dhoibh buan-
achadh ann an aineolas air. Nuair chur Criosd a cheist,
" Ciod a bhuannachd a ta ann do dhuine, ge do chosnadh
e an saoghal uile, agus anam fein a chall?" — cha be call
dhaoine 's an àm a ta làthair amhàin a bh'aig na bheachd,
ach gu h-àirid call siorruidh nan uile a dhùilteadh èisdeachd
ris, agus a bhi umhaì dhà. Bheir iadsan uile leagas do là
na slàinte dhol seachad, agus gheibh bàs nam peacanaibh,
call orra fein a bhitheas neo-chriochnichte agus do-Ieas-
aichte, — eadhon calldach siorruidh an anma fein. Càit an
sin am bheil am buannachd ged do chosnadh iad an saoghàl
tiile?
A Leughadair, tha a cheist so air a cur riutsa. Is ni
cinnteach e, gu bheil anam neo bhàsmhor agad; agus co
cinnteach, gun chailleadh e a thaobh a pheacaidh; tha e
cinnteach mar an ceudna gun d'thainig Criosd a shirreadh
* Iarraidh. f Creutair.
a chur leis an Athair, agus, an uair a thoisich e ag àm air
bith air ìabhairt mu ghnothuichibh Athair, 's ann mar ri
daoine caillte a labhair e ri peacachaibh. " Chuireadh
mise," deir e, " chum caoraich chaillte tighe Israel."
" Thainig mise" (oir bu Teachdaire toileach Criosd) " cha
'n ann a ghairm nam fìrean ach nam peacach a chum aith-
reaehais." Rinn na Scriobhuichean agus na Phairisich
gearran 'na aghaidh, ag radh, " Tha'n duine so a gabhail
pheacaich do ionnsuidh, agus ag itheadh maille riu." Ghabh
Criosd ri so mar fhìrinn, gu h-ealamh agus dh'fhìrinnich se
e fein anns an ni a bha e deanamh le cosmhalachd na caor-
ach caiìlte, a bhuinn airgid, agus a Mhic struidheil. Lucas
xv. Mar gu'n abradh e, 'se mo gnothuich àirid-sa peac-
aich shirreadh* amach agus gabhail riù. C'àite am bu
ehòir do fhear-teagaisg a bhi ach arneasg nan aineolach —
do leigh a bhi, ach ameasg nan daoine tinne — do fhear-
saoraidh a bhi, ach ameasg nam muinntir chaillte? Air dha
obair a chriochnachadh air thalamh trid a bheath a leagadh
sios arson a chaorach caill'te,— r dhèirich e o na marbhaibh,
agus thug e ùghdaras d'a abstolaibh gu dol feadh an t-sao-
ghail gu h-iomlan agus an soisgeul a shearmonacha do gach
dùil,f a' gealltuinn ge be chreicìeadh gu 'm biodh aid air
an saoradh.
Am feadh a tha aig na peacaich a thig dh'ionnsuidh
Chriosd, gach ni a chaill aid air a làn aisig dhoibh annsan:
'sèigin dhoibhsan leis nach àillteachd da ionnsuidh buanach-
adh mar a tha aid, 'n an staid chaillte. Cha neil aid a
mochachail 'san àm ta làthair, air am fior staid, ach tha 'n
t-àm a' teachd anns am bi e neo-chomasach dhoibh buan-
achadh ann an aineolas air. Nuair chur Criosd a cheist,
" Ciod a bhuannachd a ta ann do dhuine, ge do chosnadh
e an saoghal uile, agus anam fein a chall?" — cha be call
dhaoine 's an àm a ta làthair amhàin a bh'aig na bheachd,
ach gu h-àirid call siorruidh nan uile a dhùilteadh èisdeachd
ris, agus a bhi umhaì dhà. Bheir iadsan uile leagas do là
na slàinte dhol seachad, agus gheibh bàs nam peacanaibh,
call orra fein a bhitheas neo-chriochnichte agus do-Ieas-
aichte, — eadhon calldach siorruidh an anma fein. Càit an
sin am bheil am buannachd ged do chosnadh iad an saoghàl
tiile?
A Leughadair, tha a cheist so air a cur riutsa. Is ni
cinnteach e, gu bheil anam neo bhàsmhor agad; agus co
cinnteach, gun chailleadh e a thaobh a pheacaidh; tha e
cinnteach mar an ceudna gun d'thainig Criosd a shirreadh
* Iarraidh. f Creutair.
Set display mode to: Universal Viewer | Mirador | Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Rare items in Gaelic > Books and other items printed in Gaelic from 1801 to 1840 > Profit and loss, no, Call agus buannachd > (6) Page 4 |
---|
Permanent URL | https://digital.nls.uk/100300499 |
---|
More information |
---|
Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
---|