Hew Morrison Collection > Searmon agus òraid

Saor-Thoileach
agus ma tha sinn as eugais blathas tiorail thirean
eile, tha brosnachadh againn gu spàirn nach
ceadaich leisg na muinntir sin a tha air thàmh am
measg pailteas de thoraidhean an t-samhraidh.
Bu choir baideal de shaighdeirean saor-thoileach
Bhreatannach a bhi ceithir thimchioll tighean
comhnuidh nam Breatannach. Is aithne dhuinn
anns an tlr so beannachdan fois baile, agus bu
choir dhuinn, dh'aindeoin gach cunnart a bhi
daonnan ullamh a chum an dion. Agus an uair
tha gràdh teach', maille ri gràdh tire, a' cur eud an
t-saighdear 'na theine, cha'n'eil criochan roimh
dhànachd a spioraid, agus cha'n'eil euchd arma
anns nach bi a Kimh.
Seadh, is fhiach Breatann a dion, agus tha
aoibhneas orm gu'n d' eirich a mic anns a' ghlu-
asad mhòr so, a dh' innseadh, seadh a dh' innseadh
do uile rioghachdan an domhainn, gu bheil iad
ullamh an di^ithaich mhàthaireil a dhion. Cha'n-
'eil e air iarraidh orm m' aonta a chur ris gach ni
a dh' f haodas a bhi co-cheangailte ris a' ghluasad
so. Tha mi a' cur m' aonta ris thuige so a mhàin,
eadhon ma tha e air f hoillseachadh gu bheil teine
eud an àrmuinn fathast beò, agus gur iad mic
Bhreatuinn daoine saor a tha fo bhòid an tir as
leo a dhion. Ni mo a dheanainn fealla-dha dhe