Skip to main content

‹‹‹ prev (24)

(26) next ›››

(25)
Mac an Duine
e fear-dàimh e. Cha b'urrainn neach o shean a
bhi 'n a f hear-saoraidh ach fear - dàimh. A
chionn gu bheil Criosd 'n a Fhear-dàimh, tha
cothrom aige bhi 'na Fhear-saoraidh. Cha
b'urrainn domh aithneachadh mar Shlànuighear
mur robh e 'na Fhear-dàimh. Ach chi sinne
Mac Dhe is Mac an duine anns an Fhear-
shaoraidh. Na'm biodh sealladh agam air-san
mar sin, bhiodh cuilm aig m' anam an diugh.
(2) Mar Fhear-dàimh tha mo nàdur a' gabhail
còmhnuidh ann an aonadh ris an Diadhachd anns
a' phearsa sin. O ! Cheartais, f huair thu Ian
riarachadh ; O ! Lagh, cha 'n e a mhàin gu bheil
thu air do choimhlionadh, ach tha thu air t'arda-
chadh agus urram air a chuir ort ; O ! Ghloir na
Diadhachd, fhuair thu do Ian. Troimh an fheòil
tha mi faicinn boillse de ghloir na Diadhachd,
agus ma tha dòchas agam-sa, tha glòir aig Dia,
oir mur biodh e mar sin, cha bhiodh dòchas sam
bith air mo shon-sa.
(3) 'S e Mac an duine e fo ungaidh an Spioraid.
Cha 'n aithne dhomh ciod a th' aig an Spiorad ri
dheanamh chum a bhi cumail suas an aonaidh
eadar nàdur na Diadhachd agus nàdur na
daonnachd 'na phearsa — cha'n'eil mi dol a steach
an sin — ach tha e fior gu bheil aige-san gach
17 h

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence