Skip to main content

‹‹‹ prev (20)

(22) next ›››

(21)
Mac an Duine
cha teid thu a choimhead air a shon, ach an ni tha
gle phriseil agad, ni thu a' li-uile ni 'n a do chomas
chum 's gu faigh thu e, agus gu bi e sàbhailt agad.
Shuidhich lehobhah a chridhe o'n uile bhith-
bhuantachd air cuid de'n t-sUochd dha'm buin
sinn. Agus am b'fhiach iad coimhead as an
deidh ? Gu dearbh, a charaid, cha b'fhiach. Bha
iad beag mar chreutairean, agus truaillidh mar
pheacaich, agus an làmhan a' mhortair. Gu dearbh
is beag a b'fhiach iad coimhead as an deidh, ach
ghràdhaich e iad, agus rinn a ghràdh iad-san
do-labhairt priseil 'n a shealladh, cho priseil 's
gu'n do chuir e a Mhac fein airson coimhead
as an deidh. Bha inntinn Chriosd, mar Uhia
o'n uile bhith-bhuantachd air cuid an Lairig, agus
bha a h-uile ni fachomhair airson an slàinte. Tha
thu ag ràdh — " Dhùin thu an dorus orm nise gu
h-iomlan." Cha d'rinn, a charaid, oir mur biodh
sin fior, cha bhiodh an dorus gu siorruidh air
fhosgladh dhuit, oir is ann mar thoradh air so
tha e gu bheil a' ghairm air teachd gu do dhorus
anns an t-soisgeul.
11. An Caraid. Ciod e a their sinn mu thim-
chioll-san? Cha bhiodh e tuille 's a choir a'
radh mu dheidhinn-san nach robh riamh a leithid
ann. i. Cha robh leth-bhreac aige airson inbhe.
13

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence