Skip to main content

‹‹‹ prev (21)

(23) next ›››

(22)
22 SPIORAD NA H-AOISE.
" 'Nis," arsa madadh na maoile-mòire, " slàn
leat a Chaomhain ! Soirbheachadh leat ge
b' e àit' an tèid thu — sonas 'nad shiubhal 's
'nad ghluasad. Thairg mi aoigheachd, 's cha
do dhiùlt thu i ; ghabh thu gu cridheil
sùnndach na thairg mi, chuir thu oidhche
seachad ann an uaimh madadh na maoile-
moire — dh' earb thu as — naisg thu a chàirdeas,
agus cha mheallar thu. A nis thoir fainear
mo bhriathra : Ma thig càs cruaidh no
èiginn gu bràth ort, as an dean luathas
coise agus gnìomhara èasgaidh feum dhuit,
cuimhnich air madadh na maoile-mòire, —
miannaich e, 's bidh mise ri d' thaobh."
Dh' amais an càirdeas agus an fhialachd
cheudna ris an ath oidhche o'n t-sàr-bhiat-
aiche iomairteach shiùbhlach, fitheach dubh
choire - nan - creag, air nach laigheadh an
codal, agus air nach èireadh a' ghrian, gus
am biodh aige na dh' fhòghnadh dha fèin
agus dhà-san a thigeadh 's a dh' fhalbhadh.
Gu gearr - leumach, clapartach, sgiathach,
rinn e 'n t-iùl da air chorraibh a sgèith
troimh aisridh chosa-ghabhar gu còs sgora
dhìonach craige, far an d' iarr e air dà thrian

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence