Blair Collection > Eachdraidh Ioseiph, mhic Iacoib

44 EACHDRAIDH lOSElPH.
eagal air roi' d' dhiumb mar biodh tu co deònach
's a bhiodh e fein/'
" ! Shirena," f hreagair bean Photiphair,
" 's èiginn duit a thuigsinn, gur cruaidh an
gnothach do thè againne, far a' bheil a' chùis
laghail, ar deòin 'aideachadh ; ach gu mòr ni 's
mò far am bheil an cuspair mi-cheadaichte, a
chionn gu bheil e a' foillseachadh ar mi-chliu
agus ar nàire. Ach rachadh agam air mo ghràdh
dha 'aideachadh, nan saoilinn gu'n aontaicheadh
an t-òig-fhear stràiceil leam ; ach, a Shirena !
ma dhiiìltas e mi, tha mi caiUte. Tha' phearsa
eireachdail agus ionmhuino, tha 'ghiùlan gu
modhail suairce, agus 'inntinn saor agus neo-
lochdach ; ach 's eagal leam gu bheil a dheadh-
bheus do-lùbaidh." " a bhean uasal," a deir
an t-seann bhan oileanaiche, " cha chomasach do
dheadh-bheus air bith cur an aghaidh do sgiamh-
achd-sa. Tuitidh e gu socharach leat, 'nuair
a thuigeas e do ghràdh air,"
A' gabhail misnich o na thuirt Sirena, chuir
i roimpe gu'n cuireadh i nàire agus banalas air
cùl, agus gu'n deanadh i furan air loseph da
hionnsuidh. Chum so a dheanamh, dh' òrduich
i a carbad chum dol a mach, gun a fear aig a
bhaile, agus gu'n rachadh loseph leatha. An
uair a bha iad air an t-slighe, le rugha na h-
aodann, agus cìocras na sùil, thuirt i, le fann-
ghuth liotach a chuir an cèill olcas a miann, " A
loseiph, cha 'n urrainn duit a bhi neo-fhiosrach
air mo thoil gu bhi a d' chuideachd, agus feud-
aidh mi innse dhuit, mar drùigh mo ghràdh ort,
eadhon mo ghaol-sa, 's trom dhomh a' cheud là