Blair Collection > Eachdraidh Ioseiph, mhic Iacoib

16 EACHDRAIDH lOSEIPH.
agus loseph ann am meadhon a bhraithre, mai
uan neo-lochdach am measg mhadadh-alluidh
fuileachdach, labhair fear dhiubh ris air a' mhodh
60 : " Oganaich ghlòir-mhiannaich ! smaointich
air do chor, an ceann uaire theid casg a chur air
do dhèigh air àrdachadh ; cuiridh aon uair crioch
air do bheatha, is èiginn duit a call arson ar
saorsadh-ne. 'S èiginn duit dol gu bàs a dh'ain-
deoin cò theireadh e." Fhreagair esan, " Nam
bithinn fiosrach air 'ur mì-run, dh'fheudainn an
cunnart a sheachnadh ; ach thug mo dhleasdanas
do m' athair, do m' bràithribh, agus do m' Dhia
gu ruige so mi ; ma thug Dia mi 'n so chum mo
mhilleadh, 's còir dhomh, agus 's èiginn domh
striochdadh ; ach ma chi e iomchuidh chum gloir
^ainme mo chaomhnadh, tha e comasach air 'ur
runsa do m' thaobh a chaochladh, mar philleas e
na h-aibhnichean uisge ; no gu'n seòl e doigh
air dol as o 'ur dioghaltas-se. Innisibh dhomh
ciod an cron a rinn mi, leis an do thoill mi 'ur
fuath ; ma chuir mi mi-thlachd oirbh, cha b' ann
le m' f hios, agus is cruaidh neach a chur gu bàs
arson coire nach robh àrach aig' air. Leigibh
ris domh mo chionta, agus mar dean mi co'leas-
achadh air a shon, an sin deanaibh dioghaltas
orm. Ach tha mi 'g ar n-earalachadh an ainm
Dhe, Dia Abrahaim, Isaaic, agus lacoib, nach
ouir sìbh gu bàs mi gun mo dheuchainn, Ma
rinn mi cron air a h-aon air bith agaibh, tha mi
deònach air dìoladh ìocadh gu ruig a' chuid a's
faide ; ma chuir mi corruich oirbh, asluicheam
maitheanas oirbh ; ach, na gearraibh as mi an
aois mhaoth m'òige m'an d'ràinig mi aois fear-
jichais !" " Binn thu do dhochair oirnn, a deir