Blair Collection > Eachdraidh Ioseiph, mhic Iacoib

EACHDRAIDH I08EIPH. 13
mharbhas an t-athair le' mhac a chur gu bìis, agus
gu'n lot sibh a chridhe le fuil loseiph ? Cuimh-
nichibh air ar n-athair, mo bhràithre; faicibh
e a' sile' nan deur os ceann a mhic bheubanaichte :
air a chur gu bas le gineil 'athar : air a mharbh-
adh leis na ceart daoine anns an robh 'earbsa.
Deanadh eagal De, agus gràdh d'ar n-athair urram-
ach, tagradh as leth an òganaich ; agus na faic-
eamsa, guidheam oirbh, an t-olc a thig leis a
ghniomh anacneasta sin, air Israel a tha co mòr
fo chiìram Dhe."
" An e so Keuben," a deir Lebhi le sgallais,
'' Eeuben ceud-ghin lacoib ? An Eeuben diadh-
aidh sin, a chaidh le anamianna gràineil suas
chum leabaidh 'athar, 'sa thruaill i ? C'àit 'an
sin an robh t-eagal mu Dhia, do ghràdh agus
t-urram do t' athair ? An tusa ar comhairliche ?
Thusa nach b'urrainn bean t-athar a sheachnadh,
an e gu bheil thu air fàs cho cràbhach an ùine cho
gearr ? A' bheii thu nis cho cùramach mu bhea-
tha t-athar, a chuir na h-uiread easurram air ?
Gu ma nàr leat do bheul 'fhosgladh, agus leig
le deadh dhaoine ciìis deadh-bheus a thagradh ?"
" Tha t-achmhasan sgaiteach, a bhràthair," a
deir Eeuben, " 'ga m' chlaoi gu goirt. Tha mi
'g aideachadh gu bheil do chasaid fior, agus cha
n-'eil olc mo pheacaidh an an-f hios domh. Chuir
mi easurram air Dia, air m-athair, agus orm
fèin ; agus dh'f hàg mi sgainnil ghrànnd' air mo
shliochd gu bràth. Ach ge nach feudadh a
choi'lion là tùrsach, agus oidhche neo-shocair a
chuir mi seachad, a thoradh a' gniomh sgreataidh
ud, mo lethsgeul a ghabhail ri Dia ; dh' f heudadh
e mo dhion o mhaoidheadh mo bhràithre. Creid