Blair Collection > Dàin spioradail

'àb
O ! stiuir siiin le d' ghras,
Gus an ruig sinn an t-ait,
Anns am bi sinn gu sabhailt bec :
Far nach bi sìnn gar luasg,
A' dol thuige a's uaith,
Mar long air na cuaintibh mor.
Tha ar truailleachd fèin,
A ghnath ruinn a striobh,
'S toirt oirne bhi sgith deth 'n fheoil ;
A's luchd aiteach ar tir,
Nach d'thiig gradh dba ar Righ,
'S ann tba 'n naimhdeas a sior dhol am moid.
Nam b'ann 'sa bheatha so a mhain,
Bhiodh ar suil ri do shlaint,
*S sinn bu truaighe do chach gu leir ;
Ach ma 's ann tball o'n a bhas,
Fhuair sinn dochas ni's fearr,
*S sinn is sona tha'n dras fo'n glirein.
Is mor ar sonas r'a hiaidh,
Seach na traillean bocbd, truagh,
Tha ga 'd aicheadh le gluas'd mi-naomh ;
'S e sud is cainnt dhaibb gach uair,
A Rigb na gloir imicb uainn,
Cha'n aill leinn eolas air 'd'bhuaidhibh naomh
Ach rinn thu ionnmhas gu leoir,
Thasgaidh suas ann an stor,
Do'n dream a gbUiaiseas air choir a'd' dlieidh
Dhaibhs' is fearr sud gu mor,
Na bhi toileach na feol',
'S luidh sios ann an bron fadheoidh.
B'f hearr an roghainn rinn Maois,
Air teachd dha-san gu aois,
Ghabh e amhgar maraon ri d' shluagb ;