Skip to main content

‹‹‹ prev (11)

(13) next ›››

(12)
ROIMHRADn.
gu leir. Tha 'n cuan fosgailte — tlia bhlrlinn beairtichte a' feitheamh
beannachaidh agus brosnachaidh — tha na ràmhaichean an de'igh a
h-iomram gu ionad seòlaidh. Feudar a nis a ràdh; —
"An siu thJii- ia 1 na siàil shìthe,
Gu f ìor ghasda,
Shaor iad ua sea-ràimh-dheug',
A steach tro' bacaibh,
Sgathadh giad iad sios r' a sliasaid,
'Sheachuadh bhan-bhrdid.
Dh' òrdaich Clanu RaonuiU d' an uaislean,
Sìir-Pgiobaireau cuaiu a bhi aca,
Nach gabhadh eagal ro fhuathas,
No gu3 thuairgneadh a thachradh,"
Ann an aon fhacal, mu dheireadh, dhiarrainn air leughadairean a
chuimhneachadh cho duilich 's a bha e niòran do na dàin so a thionail,
an sgrìobhadh agus an clò-bhualadh gu ceart, — gu sònruichte an
àireamli mhòr dhiubh nach robh riamh roimhe ann un clò, agus sin le
fear a rugadh 's a thogadh am baile Ghlascliu. Bha e mar an ceudna
ro dhuilich breth cheart a thoirt eadar na dòighean anns am bheil an
t-aon òran air a sheinn, — mòran rann eugsamhail aig an fhear so nach
fhaigliteadh aig fear eile ; agus a ris cò a rinn cuid diubh. Theireadh
aon fhear 's e Dòmhnull Donn a' Ghlinne rinn e; fear eile 's e Ruairidh
Bàn nan Cnoc a rinn e. 'X iiair bha nii làn chinntcach d, ainmean
nan ùghdar chuir mi ris na h-òrain iad. Thug cuid do chàirdean
còmhnadh agus teagasg mu na nithibh so, jigus tha mi a' toirt
taing dhoibh, an duil aig an àm cheudna gu 'n gabh iad mo leth-
sgeul mur do sgrìobh nù mar bu chòir dlionih a dh' aideachadh sin
roimhe so.
Do na h-uile caraid ionmhuinn — agus tha iad lionmhor — a thug
còmlmadh dhomh le òran 's le luinneig, le ùine 's le peann, tha mi
ag iarraidh a bhi toirt taing dhùrachdaicl; mo chridhe.
G. M.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence