Skip to main content

‹‹‹ prev (113) Page 101Page 101

(115) next ››› Page 103Page 103

(114) Page 102 -
102
BEATHA AGUS IOMPACHADH
so an n&mhaid a ta measgadh uisg’ ann am
fhion do ghna. Tha e spuinneadh Dh4 de
cliliii a’ ghrais agus mi-fein de an t-suaimhneas
a dh’fhaodainn a mhealtuinn.
Air an bidhche sin fein, an deigh dhomh a
dhol do’m leabaidh, thoisich mi air smaointeach
air na nithe arinn an Tighearn’air son m’anma;
agus fhuair mi mbr shith inntinn. Bha mo
smuainteann a’ gabhail beachd air mo staid a
thaobh naduir, agus an truaighe bha da’m
leanmhuinn feadh a bhuanaichinn anns an staid
sin, agus cho liugha cunnard do’n robh mi
buailteach agus fa-dhebigh, cho farm agus
an-dochasach sa bha mi dhiom fein.
Rinn mi 'n Sgriobtur so a leanas, re beagan
nine na chuspair do’m smaointean,—“ Cha do
ghabii suil air bith truas dhiot,-a chum aon ni
dhiu so a’ dheanamh dhut, a’ dheanamh iochd
ort; ach bha thu air do thilgeadh a mach anns
a’ mhachair sgaoilte, le grain do t’anam air an
latha san d’rugadh tu. Agus an tra a ghabh
mise seachad dlu dhut, agus a chunnaic mi thu
salach ann ad’ fhuil fein, thubhairt mi riut,
agus thu ann ad fhuil, Mair beb; seadh, thubh¬
airt mi riut, agus thu ann ad fhuil, Mair beb.”
(Esec. xvi. 5, 6.)
O! an gradh a’ chunnaic mi air a labhairt
anns a’ chaibidil so, tha e fad os-ceann ni’s urr-
ainn mi aithris! ’nuaira chunnaic mi, mar gu’m
b’eadh, an losa thruacanta dol seachad orm
feadh a bha mi air mo loirigeadh ann am fhuil

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence