IV
ràdh gu bheil a' Ghàilig air leabaidh a bàis — tha i
co slàn, làidir, ùrail, agus a cuisle co fallain 's a bha
i riamh ; agus ged thachradh e gum biodh i air a
fògradh à h-Albainn am màireach, tha farsuìngeachd
agus fasgadh a* feitheamh oirre taobh thall do'n
cliuan mhòr, far am bheil cheana na mìltean d'a
muirichiim fe'in a dh'f hàilticheadh agus a dh'altrum-
aicheadh i le sòlas.
A dhaoin'-uaisle ioimihuinn ! chuir sibh urram
mòr ormsa 'nuak a chàirich sibh m* ainm am measg
luchd-riaghlaidh a' Chomuinn. Ceadaichibh dhòmh-
sa nis an leabhar beag so a choisrigeadh dhuibhse,
agus a chur a mach fo thèarmunn a' Chomuinn
OlSEINICH.
Is mise, da rireadli,
Le mòr-mheas,
Agus le dùrachd mo chridhe,
'Ur caraid d'ileas,
TORMOID MACLEOID.
Campsie, TUs an Earraich, 1834.