Skip to main content

‹‹‹ prev (82)

(84) next ›››

(83)
73
Et quasi delirum risit. Quod sensit simul
Derisor potius, quam deridendus senex,
Arcum retensum posuit in media via :
Heus, inquit. Sapiens, expedi, quid fecerim.
Concurrit populus. Ille se torquet diu,
Nec quaestionis positae causam intelligit:
Novissime succumbit. Turn victor sophus :
Citb rumpes arcum, semper si tensum habueris :
At si laxaris, quum voles, erit utilis.
Sic ludus animo debet aliquando dari.
Ad cogitandum melior ut redeat tibi.
Quum bello acri et diutino Veientes, a Romanis in-
tra mcenia compulsi, capi non possent, eaque mora non
minus obsidentibus, quam obsessis, intolerabilis vide-
retur, exoptatse victorias iter miro prodigio Dii immor-
tales patef'ecerunt. Subito enim Albanus lacus, neque
caelestibus imbribus auctus, neque inundatione ullius
amnis adjutus, solitum stagni modum excessit: cujus
rei explorandae gratia legati, ad Delphicum oraculum
missi, retulerunt, praecipi sortibus, ut aquam lacus ejus
emissam per agros diffunderent: sic enim Veios in po-
testatem populi Romani futures. Quod priusquam le¬
gati renuntiarent, aruspex Veientium, a milite Roma¬
no raptus, et in castra perlatus, futurum dixerat. Ergo
senatus, duplici praedictione monitus, eodem paene tern*
pore et religioni paruit, et hostium urbe potitus est.
Die, hospes, Spartae, nos te hie vidisse jacentes,
Dum sanctis patriae legibus obsequimur.
Romulus dicitur ab Amulio rege Albano ob labe-
factandi regni timorem ad Tiberim exponi jussus esse.
Quo in loco quum esset silvestris belluae sustentatus
uberibus, pastoresque eum sustulissent et in agresti cul-
tu laboreque aluissent, perhibetur, ut adoleverit, et cor¬
poris viribus et animi ferocitate tantum ceteris prae-
stitisse, ut omnes qui turn eos agros, ubi hodie est Ro¬
ma, incolebant, aequo animo illi libenterque parerent.
Quorum copiis quum se ducem praebuisset, ut jam a
6 G