Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Earail-mhineachaidh do shluagh na h-Alba, mu chor na h-Eaglais, an Gaelic

2
icTite ar Tire, agus mu/ lithibh araid aim an Eachdrauth ar Riogliaclid aim an
amannaibli a cliaidli seacliad, ’n uair a f Imair neul mbr f hianuisean ami an Alba
an t-urram sin a cbur orra, teisteas urramach a tbogail agus a sbeasamli 'n
ar Tir, air taobh. Ckriosd agus na li-uaehdaranachd a bhuineas dlia-san a
mhain; agus an uair a slieuladh leo an teistcas sin le am fuil.
Leugh sibli, no leugh cuid dhibli, tha sinn a’ creidsinn, aim an Eacbdraidli
linnean na geur-leaninliuimi agus nan deucbairmean ud, nitlie tha air an
tasgaidh mar chuimlmeachanaibli ro cliubliraidh ann an cridhibh luclid-
leannihiiiim na firinn mar tha i arm an Criosd,—cia mar a thagair agus a
cliathaicli ar n-aithrieliean diadhaidh mu Chrim rioghail Chriosd, araon
mar “ Rigli nan righrean,” agus mar “ liigh nan naomh,”-—^cia mar a thagair
agus a sheas iad ris,—gu ’m b’ e araon coir agus dleasdanas an uacli-
darain aimsireil, Eaglais Chriosd a shuidheachadh agus a dhionadh anns gach
dbigh bha dligheach d’ an dreuchd agus d’ an inbhe mar luchd-riaghlaidh na
Rioghachd, mar sheirbhisichibli saor aig an am cheudna dba-san a ’s e e
fein Prionnsa righrean na talmhainn : agus tha an Eaehdraidh cheudna a’ cur
an ceill, cia mar a thagair ar n-aithriche, agus a cliathaich iad gu fuil, gu
biodh aig an Eaglais, ann an suidheachadh agus ann an riaghladh a cuisean
agus a gnothuichean spidradail fein, lan shaorsa iomlan agus dhioffgmholta
mar “ rioghachd nach ’eil do ’n saoghal so,” ach a tha o neamh, agus gu
bhi a mhain air a riaghladh,—ann an teagasg, ann an oideas, ann an oilcan
spioradail, agus ann an aoradh, a mhain agus gu h-iomlan, fuidh uachdaran-
achd Chriosd a Ceann glbrmhoir fein; gun riaghailt air bith eile a ghabhail dlu
fein, no ’aideachadh, ach a mhain ’fhocal-sa, agus gun gheilleadh do iighdar-
ras air hith eile, ’n a eiiisibh Spioradail fein, ach an dbigh-riaghlaidh sin a
dh’brduich Criosd, dhi, gu bhi air a chleachdamh “ aim an lamhaibh luchd-
dreuchd Eaglais, eadar-dhealaichte o n uachdaran shaoghalta.”
Tha an da ni bhimaiteach so, eadhon gur li-e dleasdanas an uachdarain
aimsireil an Eaglais Chriosduidh a shuidheachadh agus a dhionadh, agus aig
an am cheudna a lan-shaorsa fein bhi aig an Eaglais gu i bhi air a riaghladh.
anns gach aon ni spioradail a mhain a reir laghanna Chriosd air an cur sios
’n a fhoeal, co-sheasmhacli maille r a clieile, ged fheud cuid a radh no a
smuaineachadh nach 'eil iad mar sin. Agus b’ e a ni araid as leth an do
thagair ar n-aithrichean, gu'm hiodh an da ni so air an toirt air an aghaidh
agus air an suidheachadh ann an lari chbrdadh, a thaobh Eaglais shuidhichte
na h-Alba ;—gu’m hiodh a dion agus a sochairean aimsireil fein aig an Eaglais
ann an nithibh o ’n leth muigli, o 'n uachdaran aimsireil, agus a lan shaorsa
fein anns gach aon ni spioradail aig an Eaglais mar an ceudna, ann an co-
sheasmhaclid ri inntmn Chriosd d’ a taobh. Agus is e an dara ni dhiubh so,
eadhon an t-saorsa iomlan so ann an uile dhleasdanasaibh spioradail agus ’n a
riagbladH fein bhi aig an Eaglais, mar Eaglais Chriosd, a bliuineas did, a tha
’s an la an diugh air togail nan ceistean dpjlghioSach sin tha air eirigh ’n ar Tir,
agus a tha air toirt na h-Eaglais fuidh thrioblaid.
Agus mar so, cha ’n ’eil aon ni air bith a’s cudthromaiche’s a’ ghnothuch
air fad, na gu ’n tuigeadh sibh, gu soilleir, glan, ciod e a tha, gun seachnadh, air
fhilleadhan so,aguscionnus a tha seasamhna corachso a’ trebrachadh na h-Eag-
•lais gu slighe a dleasdanais fein do Chriosd a leaiituinn’s an la an diugh, eadar
gu’m feud an t-slighe sin bhi doilghiosach no sbiasacb. . Is i so diieach an fhior
phriomh-bhunait naomli, air am feud Eaglais fhaicsinneacli Chriosduidh bhi
air a togail, air a stiuireadh, agus air a riaghladh, a thaobh teagaisg, uach-
daranachd, oideis, agus aoraidh, gu ’n riaghlar agus gu ’n stiiiirear i, gu h-iom-
lan, fuidh thoil Chriosd, agus a reir ughdarrais Thocail-sa a mhain, do bhrigh
gur bee fein a mhain a h-uachdaran-sa, agus a Ceann, agus a Rigli,—a reir
mar tha a thoil-sa foillsichte do ’n Eaglais’s an fliocal;—agus nach feudal
leatha, air aon chor’s am bith, no ann an aon ni air bith, cuisean spioradail a
rioghachd-sa a stiuireadh an aghaidh a thoile-sa, mar tha i sin foillsichte, gu