Blair Collection > T-eileanach

AN T-EILEANACH. 189
gu 'n robh sinn air son dol a dh' iasgach. " A dh' iasg-
ach ris a' mhuir-làn," ars' esan, "stadaibh gus an till
e air a thràthadh 'us gu 'm bi beagan do sheol-sruth
againn."
" Ma ta 's ann agaibh fein a's fheàrr a bhios fios,"
arsa mise^ "ni sinn mar a tha sibh ag iarraidh. oirnn."
Dh' èirich e agus ghabh e suas gu mullach a' chnoic,
'us bha e sealltainn mu 'n cuairt air, ach bha Mac-a'-
Chiibair ag ràdh nach b' ann ris an t-sruth a bha e
a fuireach, ach gus am biodh am feur cruinn aig a'
bhrogach, agus tha mi creidsinn gu 'n i"obh moran do 'n
fhirinn aige, a chionn an uair a bha 'm brogach ullamh
do 'n obair a bh' aige, ghlaodh e nail e agus dh' fhalbh
sinn.
An uair a chaidh sinn mu thuairmeas leth-mhile a
mach o 'n chladach thòisich sinn air fuasgaladh nam
heart, "Ciod an seòrs' èisg a bhios e coltach sinn a
dh'fhaotainn an so?" arsa mise. " Seòrsa no dha," arsa
Ruaraidh. " Cnodain mar is bitheanta mu 'n am so
bhliadhna." "Nach cuala sibh riamh an cnodan a'
bruithinnf' ars' am brogach.
" Cha bhiodh iad fad' a' d' chuideachd-sa 'n uair a
chluinneadh iad a' bruithinn thu," arsa Ruaraidh. "Cha
chuala iadsan no duin' eile an cnodan a' bruithinn."
"Glè cheart ma ta, feumaidh sinn tigh'n a dh' ionn-
suidh a chomhdhunadh gur e balbhan a th' ann," ars'
am brogach.
" Ciod a bhios e 'g radh 'n uair a bhios e bruithinn?"
arsa Mac-a'-Chùbair.
" Bidh e 'g vàdh " ISTa brùth mi," ars' am brogach.
Ach thoisich Ruaraidh air slaodadh a stigh, agus