Ossian Collection > Folk tales and fairy lore in Gaelic and English

272 FOLK TALES AND FAIRY LORE.
robh e an cabhaig, ach gu'm feitheadh e far an robh
e gus am bitheadh i deas. An so thàinig a' bhean a
mach, agus thubhairt i nach rachadh i ceum leis mur
tigeadh e stigh, agus an gabhadh e greim bidh, Ach
chuir e 'na cuimhne ciod a thubhairt i r'a bhan-
mhaighstir an uair a thachair i oirre ann an riochd
muile-mhàg air an achadh bhuana; agus an sin thubh-
airt e nach faodadh i dol a cois a facail. Chunnaic i
gu'n robh i an sàs leis an ni thubhairt i, agus gu 'm
feumadh i falbh leis. Ach mu'n d' fhalbh i, gheall an
gille gu'n tugadh e dhachaidh gu sabhailt i an ceann
beagan laithean.
Chuir an tuathanach a bhean air cùl a' ghille; agus
cho luath is a fhuair i 'na suidhe an sin, air falbh 'na
dheannaibh ghabh an t-each glas a suas ri aodann a'
bhruthaich. Ann an ùine glè ghoirid ràinig e am
mullach, agus an sin thionndaidh e a aghaidh ri glomhas
mor a bha eadar am bruthach a dhirich e agus aon eile
a bha m'a choinneamh. An uair a thug bean an tuathan-
aich so fa-near, ghlaodh i ris a' ghille: "Ciod is ciall
duit? Am bheil thu an dùil gu'n leum an t-each an
glomhas sin." Ach mu 'n robh na briathran as a beul
chaidh an t-each thairis air mar eun air iteig. " Is
math a fhuaradh thu, a phiseag ghlas!" ars an gille
ris an steud a bha fodha. Chuir na briathran so iogh-
nadh air bean an tuathanaich ; ach, ma chuir, bu mhoide
a h-ioghnadh an uair a dh' amhairc i, agus a chunnaic
i nach robh anns an steud a mharcaich i fein agus an
gille, ach cat glas.
"A nis," ars an gille ri bean an tuathanaich, " tha
thu a' dol do Shithean, a tha goirid as a so, a
dh'fheitheamh air Ban-righ nan Sithichean; agus, mu'n
teid thu na 's fhaide, innsidh mi dhuit ciod is coir dhuit
a dheanamh, an uair a ruigeas tu e. Na bitheadh eagal
ort mo chomhairle-sa a ghabhail, oir cha'n e sithiche