Skip to main content

‹‹‹ prev (25)

(27) next ›››

(26)
Fhuair a h-urauigh èisdeachd ; oir, ag
teachd do'n bhàs am fagus di, cha robh eagal
air bith oirre a thaobh a crannchur siorruidh.
Ghabh i a cead d'a càircUbh, a bha gul agus a'
caoidh air a son, leis na briathraibh so, " Na
guiUbh air mo shonsa, mo chàirde gràdliach,
oir ged tha mi ann an trioblaid rnhòr a thaobh
mo chuirp, tha Dia maille rium, agus tha a
spiorad "gam neartachadh agus 'gam chumail
suas. Cha dìobair e mi 'nuair tha mi triall
tre ghleann sgàile a' bhàis, agus ged tha a
làmh trom orm air an àm, cha mhair an spairn
agus an cruaidh-ghleachd so ach goirid. Ged
tha'n t-shghe air am bheil mi siubhal da rìreadh
cumhann, tha i air a deanamh rèidh dhomh
tre ghràdh mo Shlànuighir; agus ged leigear
mo cholainn san chislach, tha fhios agam gu
bheil m'f hear-saoraidh beò, agus ann am fheòil
gu'm faic mi Dia."
Sa' bheachd aoibhneach so ghabh i a cead
d'a càirdibh, agus dhùin i a sùilean ann an
codal a** bhàis, a' guidhe le a briathraibh deir-
eannach gu'n gabliadh Criosd a h-anam d'a
ionnsuidh fein. O gu'm biodh clann òg uile
cosmhuil ris an nighean so ; gu'n deanadh iad
urnuigh ri Dia moch agus anmoch, agus gu^'m
fàgadh siad iad fein gu h-iomlan air cùram an
Slànuighir. An sin bhiodh am bàs 'na dhol
a mach dhoibh o thrioblaidibh an t-saoghail so,
ìigus bhiodh aingìe naomha a' feitheamh orra
chum an anama a ghiulan gu sonas siorruidh.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence